Kitabın son sayfasını okuyup kapağı kapattığınızda içinizde derin bir ah kalıyor. Ah, Altınay ve Düyşen’in öyküsünün bir parçası. Bir öğretmenin öğrencinin yüreğindeki, hayatındaki yeri ne denli önemli onu görüyorsunuz satırlar arasında. Kimselerin görmediği küçük yüreklere dokunan Düyşen imkansızlığın ortasında olağanüstü bir çaba veriyor. Onca bilmezliğine rağmen hem de, inandığı yolda idealine koşuyor. Çabaları da her ne olursa olsun nihayetinde boşa çıkmıyor ya. Altınay, ilk öğretmenin kalbindeki eşsiz yerini en güzel şekilde herkese duyurmak için elinden geleni yapıyor. Düşündürücü, yürek yakıcı, etkileyici bir eser, ilgililere tavsiyedir efendim.:)