" Günahın savunucusu değilim, ama duasını duyduğum her yerde, soylu acının yankısı olacağım."
Alexandre Dumas (fils)
Günah kişisel bir olay. Herkesin günahı başka bı yönüyle algıladığı, farklı konumlara oturtulan bir terim belkide.
Fakat sevgi..aşk..tutku..
İncelemi yazsam içime oturan yumruğu ordan mi kaldırmaya çalışsam... Bu kitabın aşkın zerresini anlatamam.
Hayat şartlarının insanı nerelere sürüklediği, bir adım ötesinde ne olacağını bilmeden yaşadığı günleri, yılları yaşıyoruz. Aşklar acılar ve daha içimizde kör kalan binlerce tutku.
İnsanları ( fahise olsun gay olsun ya da yadırgayarak baktığınız her kim olursa olsun) afişlemek yerine; içerisindeki acıya mutluluğa sevecenlik ve aşkına bakmak gerekmez mi?
Bir yosma sevemez mi? Ya da sevilemez mi ?
Bütün yaşadıklarına rağmen içindeki ince ruhu, dik duruşu asla kaybetmeyenler mutlaka vardır..
hayat şartları insanı öyle sürüklüyor ki; bazen varlığını geride bırakmak, bazen gönlündekini içine bir yumru gibi bastırıp gitmek gerekiyor. ..
Aşk bağlılık tutku .. ve milyonlarca hissin birini, içimizdeki ihtirasın karşılığını kimde bulacağımızı bilemiyoruz. O yüzden gönlün konduğu kapıyı sorgulamamak gerek diye düşünüyorum.
Ne yazık ki severken ayrım yapamıyoruz.
"...bazı bazı yaşamın gönül için acımasız ama boyun eğilmesi gereken zorunlulukları bulunduğunu anlayin..."
Alexandre Dumas (fils)
Kitabı okurken yeri geldi dudaklarımı ısırdım yeri geldi gözüm den damladı hisler ...
Kadın her zaman sevilir, çünkü sevgi yürektedir. Kimlikte değil..
Bazen en en itibarlı diye düşündüğümüz kişiye konar gönül bazende yosma diye dudak kıvrılan bir kadına.. fakat ruh denilen ince çizgi de kimin karakterinin insanlığa yakın, kimin daha orospu olduğunu ancak severek bilebiliriz..
Yüreğinizle okuyun nolur!!!
··
333 görüntüleme
youtu.be/ZnMt0z6R1Nk
Kitap bana bu şarkıyı çağrıştırdı..
Dinlemek isteyene keyifli dinlemeler...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.