''... 'Sen de bana neden diye sorabilirsin,' diye tekrarladı Park.
'Öyle mi?' Eleanor burnunu çekti.
'Öyle.'
'Pekala.' Bakışlarını pikabın döner tablasına çevirdi ve boyalı, akrilik kapaktaki yansımasına baktı. Şişman yüzlü bir hayaleti andırıyordu. Gözlerini kapadı.
'Benden neden hoşlanıyorsun?'
...
Eleanor ondan kendisine bile açıklayamadığı bir şeyi açıklamasını istemişti.
'Senden hoşlanmıyorum,' dedi. 'Sana ihtiyacım var.' ''
Sayfa 124 - Pegasus Yayınları