Kitabı bitirir bitirmez inceleme yazmak istedim çünkü bu heyecanla kitabın hakkını daha iyi verecebilecek bir inceleme yazabileceğime inanıyorum. Öncelikle kitap çok güzeldi ve özellikle sonu çok şaşırtıcıydı. Uzun bir süre bu kitabın etkisinde kalacağıma eminim. Peyami Safa, diğer eserlerinde de olduğu gibi ruh analizlerini çok başarılı yapmıştı. Okumanızı şiddetle tavsiye ederim. Spoiler İçerir Müfid hastalıklı, zayıf, yalnız kalmaktan hoşlanan, şüpheci, sakin bir adamdır. Dayısı Sacid, Müfid'in tam tersine hovarda, yılışık, umursamaz, keyfine düşkün, gamsız biridir. Diğer bir karakterimiz ve aynı zamanda Müfid'in karısı olan Pervin ise duygusal boşlukta denebilecek, geçmişi meçhul ve duygularıyla hareket eden, aslında kendinden bile bihaber denilebilecek bir kadındır. Kocası Müfid'i sevmektedir ama aynı evde kaldıkları Müfid'in dayısı Sacid'i de sevmektedir. Hatta kitapta bir yerde Pervin bize de sorar " İnsan iki kişiyi aynı anda sevebilir mi? " cevabı kişiden kişiye göre değişebilen bu sorunun cevabı Pervince ' evet' tir. Müfid 'in şüpheleri gün geçtikçe karısına karşı artmaktadır. Acaba onu aldatıyor mudur? Ondan bir şey mi saklıyordur? Günleri bunu düşünmekle geçer. Karısını çok sevdiği için başta ona bu tür yakıştırmalar yaptığı için kendinden bile utanır ama sonra kendine engel olamayıp daha yakından takip etmeye başlar Pervin'in hareketlerini. Başta çantasını, eşyalarını karıştırır. Kayda değer bir şey bulamaz. Ama şüphe öyle güçlü bir duygudur ki onu en ehemmiyetsiz şeylerden bir şey çıkarmaya kadar iter. Bir telefon numarası bulur onun çantasından ve bu numarayı arar. Telefonun sahibi Pervin'in ' Müfid'de göre pek de ahlaklı olmayan bir arkadaşının kocası Arif' e aittir. İlk darbeyi burada alır Müfid ama yine konduramaz Pervin'e. Yine sorgular onu Arif' in numarası sende var mı? Diye defalarca sormasın rağmen aldığı cevap hep "hayır yok" olur. Müfid hep kendi kendini belki de Arif'in numarasını aldığını unutmuştur. Beni aldatmıyordur belki de diye teselli eder. Ama bu şüphe onu günden güne yiyip bitirir. Aradan biraz zaman geçer. Müfid işten erken eve gelir. Bu sefer de karısını dayısıyla aynı odada basar. Ama Pervin, ateşinin çıktığını, evde de onunla ilgilebebilecek tek kişi Sacit olduğu için, onun yanında olduğunu söyleyerek kandırır. Bu da tuzu biberi olur ayrılmalarının. Ama bu ayrılık ikisini de olumsuz etkiler. Pervin çok pişmandır. Çok mutsuzdur. Kendisini yoldan çıkardığı için Sacit'e kin besler ama hala ondan uzaklaşmaya da dayanamaz. Ben Müfid 'i bu kadar çok mu seviyordum, diye düşünürken aynı zamanda Sacid'in kollarındadır. Müfid ise yemeden içmeden kesilmiştir. Zaten hastalıklı bir tip olan Müfid'i ateşi otuz dokuzlardan aşağı inmez, ağzından da kan gelmesi her şeyi açıklamaktadır ona. Müfid yavaş yavaş ölüyodur. Ama Pervin'e ve oldum olası nefrete ettiği dayısı Sacid 'e nefreti, kini azalmaz, bitmez. Ama Pervin'den uzak kalmak da onu yiyip bitirir. Gururu ve aşkı arasında neyin ağır basacağını biz de merakla okuyoruz kitapta acaba Pervin' i affedebilecek midir, yoksa gururu mu ağır basacaktır?

ŞimşekPeyami Safa · Ötüken Yayınları · 20221,739 okunma

··

654 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.