hiç’
“Cehennem başkalarıdır.” Ya da “Toplum, tedavisi olmayan bir hastalıktır.“ diyen Sartre’nin cenaze töreninde binlerce kişinin ona kucak açmasının trajikomik olduğu kanaatindeyim. Bulantı kitabında “Yapayalnızım, ama kentin üzerine yürüyen bir ordu gibiyim.” diye yazmıştı. Bu ordu, onu seven okurlarının oluşturduğu bir cenaze töreninde mi kurulacaktı? Acaba bunu hissetmiş miydi? Çok ilginç. Çünkü aynı kitabında; yaptığı bütün eylemlerin, sözcükler üzerinde düş kurmak olduğunu söylemişti. Fakat Sartre, bitkisel bir hayat yaşadığını düşünürdü. Bulantı kitabında böyle bahsetmişti bize yaşamından. Kendi ölümüne kucak açıyordu adeta. Size de ilginç gelmiyor mu bu durum? Tüm hayatımızı ölümü durdurmak için harcıyoruz. Ama aslında ölüm hakkında ne biliyoruz ? Sadece kimsenin dönemediğini .Bazen hayatta öyle bir noktaya geliriz ki ,alışkanlıklarımız ve kayıplarımız ,hayallerimizden daha uzun yaşayabilir .Böyle bir durumda da ;kim bilir belki ölüm bir hediyedir …
·
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.