Yürü hey bî-vefa hercâi güzel,
Gönlüm o sevdadan vaz geldi geçti;
Soldu açılmadan gonce-i emel,
Sonbahara erdik yaz geldi geçti.
Sana şerhederken hicrân-ı aşkı,
Dizinde okudum destân-ı aşkı.
Buselerle aldım peymân-ı aşkı,
Unutma arada söz geldi geçti.
Hüsnüne bu kadar niçin övündün?
Bir yanar ateştin sînemde söndün!
Ahd-ü peymân ettin sözünden döndün
O da bir hevesmiş tez geldi geçti.
Sayfa 68 - Dizerkonca Matbaası 1957
·
187 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.