Belki onları ölüm dağlarına bırakmıyoruz ama bizlerde yaşlılarımızı evlerinde, odalarında, huzurevlerinde yalnızlığa bir bakıma kendi başlarışa ölüme terk ediyoruz. Hayatlarının son demlerini yaşayan bu insanlar belki annemiz, belki babamız veya bir yakınımız olabilir. Kısacası onlar bizim hayatımızın pek çok döneminde beraber olduğumuz büyüklerimiz. Onların hayatlarının son günlerini huzur ve sükûnet içerisinde geçirmelerini sağlamak onlara karşı göstermemiz gereken vefa ve insanlık borcunun gereğidir." s.36