"Alman halkının bir başkası tarafından büyük felaketine sürüklendiğine kesinlikle inanmıyordu...Bu felaket, gerek her bir ferdin kendi içinde yaşattığı ütopik bir arzu, gerekse aile içinde ortak beslenen birtakım duygular zemininde daha en baştan beri böylesine sapkın bir hal alarak kendi kendini yaratmıştı ve ancak ondan sonra içsel taşkınlığının simgesel temsilcileri olarak, akılsız ve tembel adamlar olan Nazi devlet büyüklerini ortaya çıkarmıştı." (S.153) Baskısı olmayan, güzel kitaplari paylaşırken içim acıyor. Birkaç ay önce bir kitapçıda aniden karşıma çıkmıştı bu kitap. 2.Dünya savaşının kasvetli atmosferine girmeye psikolojim hazır değil düşüncesiyle okumayı da ertelemiştim fakat bambaşka bir üslup karşıladı beni. Ilk 50 sayfa herhalde mimari tarzi anlatan bir kitap okuyacağım hissiyatına kapıldım. Binalar, tren garlari, adliye binalari vs.nin tarihi ve inşa tarzları hakkında kendini okutan fakat anlamlandırmakta zorlandığım bir girizgah oldu. Sonrasinda adı Austerlitz olan hayali akademisyenimiz bizi kendi geçmişine götürüyor. Ailesinden, vatanından koparılmış bir 2.Dunya savaşı çocuğunun ailesini bulma çabası, savaşın o içler yakan trajedisine sizi bogmadan ama bir yandan da hüznünü hissettire hissettire ne olduğunu anlayamadan akıp gidiyor. Hani bazı kitaplarda öyle cümleler olur ki çok derin manalari vardır da yazar onu öyle bir yerde, öyle bir anda söyler ki acaba doğru mu okuyup anladım diye durup bir daha okursunuz ya, işte Sebald bu işi neredeyse kitabin tamamında yapmış. Müthiş bir zeka ve üslup gördüm. Bazen Tolstoy, bazen Borges, bazen Bernhard okuyorum hissine kapılarak hayranlıkla okudugum bir kitap oldu. Herkese tavsiyemdir. Keyifli okumalar.

AusterlitzW. G. Sebald · Can Yayınları · 200831 okunma

·

283 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Öylesine bir okur