Mektuplar, içinde hayatı taşıyan birer haberleşme aracıydı. Yeri geldiğinde tarihi bir belge yeri geldiğinde aşkın ve özlemin yegane kanıtıydı. Bir zamanlar mektup yazmak, mektuplaşmak duygularını yaşadığım için bu türün yeri bende ayrıdır. Yazarımız kitabın başında peşin peşin bakın bunu ben yazmadım bir hapishanenin taşınması sırasında elime geçen mektuplar diyerek ilk kurguyu inşa ediyor. Bütün mektuplar Aida tarafından gönderilen ve Xavier'in ise bu mektupların arkasına güncel ve siyasi notlar düştüğü biçimde bize sunuluyor. Aida aşkı ve umutla bekleyişi, devrimci eylemlerini anlatıyor satır satır. Mektuplara bir ülke ismi düşülmemesindeki amaç belki de bu direnişin sadece ulusal bir direniş değil evrensel bir direnişin simgesi halini almasını umut ettiği içindir yazarımızın. John Berger çok yönlülük tarafını mektuplarda görmekteyiz. Satır aralarında sanatın tüm renkleri mevcut. Bizden de Can Yücel ve Bejan Matur'dan alıntılar yapılmış. Müebbet cezası yiyen birine ancak bu kadar umutlu cümlelerle sonsuza dek bağlanılır. Bedenleri ayırmak mümkündür elbet. Ruhu ve zihni hapsetmek ise mümkün değildir. Eserin içindeki cümleler, hele her mektupta değişen hitaplar çok ince ve çok derin.

A'dan X'eJohn Berger · Metis Yayıncılık · 2008512 okunma

·

258 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeynep ÇİL