Düşüncelerimin, hislerimin, cümlelerimin benliğime yetemediği bir anda; karanlık bir odaya sığınmanın umutsuzluğunu, hiçbir insanı yakın göremememin hissizliğini, müziğin hiçbir anlam ifade edemeyişini, yaşama sevincimin öldüğünü, gözyaşlarımın süzüldüğünü, çabalarımın boşa gittiğini, yarından beklentimin olmadığını, yaralarımın kanadığını ve yapayalnız olduğumu hissediyorum.