Dünyada bütün sevdikleriniz gözleriniz önünde can vermiş olsa , hata ve hatta dünyada ki bütün insanlar yaşamını yitirmiş ; insan türünün son temsilcisi olsanız yaşamaktan vazgeçer miydiniz? Mary shelly ' in Son İnsan romanı apokaliptik roman türünün ilk modern örneklerindendir. Kitabın konusu veba salgını bütün dünyayı etkisi altına alması dünyada yaşayan Lionel Verney hariç bütün insanların veba salgını yüzünden ölmesini konu alıyor. Mary Shelly 'in yazarken ara ara okuyucu seslenme üslubunu sevdim ,karakterin direkt sizinle konuşuyormuş hissi okurken beğendim hatta o kısımları daha şevkle okudum . Shelly ,kitap' ta sık sık Shakespeare, Eski ahit, yunan mitolojisinden alıntılar yapıyor , aralarda şairlerin ufak ufak dörtlüklerine yer vermiş. Cümleleri yavan değildi okurken olayları ve duygu yoğunluğunu gayet güzel geçirmiş okuyucuya ayrıca Türkçeye de iyi çevrilmiş olduğunu düşünüyorum. Kitap 3 bölümden oluşuyor ; 1. bölümde İngiltere'nin ve kahramanlarımızın vebadan önceki yaşantısını konu alıyor . Bu bölümde yazar , ana ve yardımcı karakterlerimizi ayrıntılı bir şekilde elle almış karakterlerimiz ; Lionel (İdris'in eşi, Perdita'nın ağabey'i) Lord Raymond (Perdita'nın eşi ) Adrian(İdris'in ağabeyi) İdris(Lionel'in eşi , Adrian'ın kız kardeşi ) Perdita ( Lionel'in kız kardeşi ,Lord Raymond'un eşi ). 1. bölümde karakterleri iyice tanıyıp onlar bağ kuruyorsunuz , bütün herkesin duygularını o kadar detaylı ve edebi olarak doyurucu yazmış ki okurken acılarını yüreğinizde hissedebilirsiniz. Lord Raymond'la Perdita'nın aşkları , Adrian'ın naifliği ve zekası , Lionel'in kendini bulmasını ve İdris'e olan bağlılığı , aşkı ; bunların hepsini okuyucuyu hikayeye bağlıyor. 2. bölüm Lord Raymond'u bulmak için Perdita ve Lionel'in Atine yolculuğu ile başlıyor bu kısım da Türk ve Yunan savaşından sayfalarca yazmış yazar ve Türkleri barbar , zalim olarak lanse etmiş bence doğru bir ifade olacaktır. Bu kısım da okurken biraz rahatsız olsam da savaş sırasında ve sonrasında veba konusuna giriş yapıyor yazar. 3. Bölüm tamamen vebanın insan ırkını nasıl kırıp geçirdiği hakkında detaylı yazılmış yazar tarafından ;insanların çektiği acıları vebanın yayıldığı süreçte yaşayan herkesi adım adım umutsuzluğa ve ölüme sürüklemesi , insanların yitip giden hayatlarını kimi zaman Shakespeare kimi zaman eski ahitten alıntılar alarak edebi anlamda çok doyurucu cümleler ile anlatmış. İnsanlığı soyu tükenmek üzereyken yaşama ümidinin ağır basmasını , insanların hayata kalmak için neler yapabileceğini , görünmez düşmana karşı savaşarak ölen insanların acı hikayesini yazıya dökmüş. Bu bölüm ile ilgili tek eleştirim son sayfalarda Lionel'in psikolojisini anlamamız için yazdığını düşünsem de biraz fazla uzun geldi son kısımlar, yoksa kitabı okuması oldukça keyifliydi. "Yalnızlık en yakın arkadaşım , keder ayrılmaz yoldaşımdı artık .Fırtınaya cesaretle karşı koymaya çalışıyordum; kendime yürekli olmayı öğretmeye çalışıyorum .Kendime bilgelik aşılamaya çalışıyorum .Ama olmayacak. Saçlarım neredeyse tamamen ağardı, herhangi bir şeyi ifade etmeye alışık olmayan sesim kendi kulağıma tuhaf geliyor. İnsani gücümle ve insani niteliklerim kendime korkunç bir hilkat garibesi gibi görünüyorum. İnsanoğlunun şu ana kadar hiç bilmediği bir keder, insan dilinde nasıl ifade edilir ki? Benden başka hiç kimsenin anlamayacağı acıyı anlaşılır bir biçimde nasıl ifade edebilirim ki ?"

Son İnsanMary Shelley · Can Yayınları · 2021303 okunma

·

547 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.