Çocukken hep mutlu değil miydi zaten herkes? Değildi tabii... Bu topraklarda büyük küçük diye ayrılmaz insanlar kimliğine göre ayrılırla, koskoca adamla yeni yürüyen bebeğe kimliği farklı diye aynı muamele yapılır. Hoşgörü, merhamet, saygı diye anlatılan her şey turisttir bu topraklarda, kendi canından cana kin nefret öfke vardır her daim. Ölüm vardır beşikteki bebeğe, dar ağaçları vardır incecik fidanlara, hain pusular vardır analarının kuzuları Mehmetçiklere... Çocukluğunu yaşamış çocuklar şanslıdır bu topraklarda, doğduğun yer yüzünden bir ömür fişlenirsin bu topraklarda, doğduğun yer yüzünden ölüme mahkum edilirsin acımasız akıllarca...
Sayfa 114 - Flora KitapKitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.