Zaten herkesin hayatı birbirinin aynıdırDeğil mi ki yaşam bir yerde ölümle -yani yoklukla- sonuçlanıyor, öyleyse nedir bu didinip durma, bu yedim-içtim, aldım-verdim, benim-senin kavgasının anlamı?
Zaten annem de böyle düşünürdü; sık sık, insanın sonunda her şeye alışacağını tekrarlardı.
Hiçbir zaman söyleyecek fazla sözüm yoktur, onun için susarım.
