"Düşerken adı Zehra'ydı bunu biliyor. "
Cümlesiyle giriş yapıyor romanına Livaneli. Bu cümle ve bundan sonra gelecek olan cümleler gizemli bir olay örgüsünün ufak bir kısmını yansıtır gibi bir izlenim veriyor ilk aşamada. Ancak bölümler ilerledikçe aslında ortada herhangi bir olay örgüsünün olmadığı, romanın yazılma amacının da giriş, gelişme ve sonuç şeklindeki klasik romanlardaki döngü olmadığı anlaşılıyor. Bunu fark edene kadar küçük bir hayal kırıklığı yaşatsa ve romanın okunmasını zorlaştırsa da bölümler ilerledikçe bu durum değişiyor.
Livaneli'nin betimlemeleri diğer romanlarındaki gibi sade ve kolay anlaşılır. Bu durum edebi kaygılarla romana başlayanları hayal kırıklığına uğratabilir.
Livaneli, İstanbul'daki bir otelin açılışına davet edilen sosyo-ekonomik düzeyi yüksek olan insanlardan yola çıkarak bütün İstanbul'a, sonra da tüm Türkiye'ye ayna tutmuş. Roboski olayından LGBTİ bireylere, Sivas ve Maraş'taki alevi katliamlarından muhafazakar ailelerin, mahallelerin çarpık, yozlaşmış iç düşüncelerine, üniversite mezunu bile olmayan servet sahibi kişilerin bu servetlerini oluştururken izledikleri yasa dışı yollardan yoğun göç sebebiyle çarpık kentleşen gecekondu mahallerine, bu mahallelerdeki yaşama zorluğundan suça itilmiş çocukların ve bu ailelerin geçim sıkıntılarına, demokrasinin Türkiye gibi toplumlardaki uygulanma biçimlerinden meclisteki milletvekillerinin bir gününün nasıl geçtiğine dair bütün bu konuları saf, çarpıcı, sade bir gerçeklikle insanların yüzüne vurmayı başarabilmiş. Bu yönüyle de müthiş bir sosyolojik eleştiri, inceleme ve gözlem amacıyla yazılan bir roman olduğu anlaşılıyor ve baştaki hayal kırıklıklarını teker teker zihinlerden süpürüyor.
Aynı zamanda romandaki yoğun genel kültür birikimi de gözden kaçmıyor. Çoğu kavram, olay ve durum büyük bir genel kültürün, bilgi birikiminin ürünü. Eğer okur bu bilgi birikimine sahip değilse romandan alacağı zevk de aynı oranda azalacaktır. Örneğin; Osmanlı Devleti'nde gözcü olarak eğitilen ve savaşlarda kullanılan maymun askerler, Resneli Niyazi'nin hiçbir zaman yanından ayırmadığı geyiği gibi ufak, zevkli bilgiler de içeriyor.
Bu roman sayesinde toplumun kanayan yaraları, yozlaşmışlıkları, yıllardır süregelen ve hiç değişmeyen sorunları daha anlaşılır hale geliyor ve okuyanı araştırmaya itiyor.
"Gelecek yılbaşı hangileri Nekropoliste olacak acaba? Ya da hangimiz?"
Keyifli okumalar.
