Madem ki düşünüyorum. O hâlde varım, madem ki duyuyorum, o hâlde varım, madem ki ıstırap çekiyorum, o hâlde varım! Sefilim varım, budalayım varım, varım, varım!
"Eğer kesin olarak karar verdiğim şekilde ölmeme izin vermiş olsaydınız size mezarın ötesinden bile göz kulak olurdum ama artık yakınımda bulunmanıza bile dayanamıyorum. Gidin."
Uyuyor. Tuhaf bir kaderi olmasına rağmen yaşadı.
Meleğini kaybedince ölüp gitti
İşler kendiliğinden olup bitti
Tıpkı gündüzün yerini gecenin alması gibi.
Patlak veren bir ayaklanma, halkın önünde sınav veren bir düşüncedir. Halk geçer not vermezse düşünce olgunlaşmamış demektir; ayaklanma küçük bir kargaşadan öteye gidemez.