Aşkın insanı, bütün dünyayı bahar gibi gösterecek şekilde ele geçiren bir esrime hali olduğunu düşündü, onu kendinden geçirecek bir mutluluğu sabırsızlıkla bekliyordu; ama bu mutluluk değildi; daha önce hiç bilmediği bir şey, ruhun bir açlığıydı, sancılı bir hasretti, acılı bir ıstıraptı.
Sayfa 359Kitabı okudu
·
100 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.