“…gaflan denen ve ölülerin yakılmasıyla görevli ermeni grup, hocalı’nın 1 kilometre batısında bir yere 2 mart günü 100 azeri ölüsünü getirip yığdı. son kamyonda 10 yaşında bir kız çocuğu gördüm. başından ve elinden yaralıydı. yüzü morarmıştı. soğuğa, açlığa ve yaralarına rağmen hala yaşıyordu. çok az nefes alabiliyordu. gözlerini ölüm korkusu sarmıştı. o sırada tigranyan isimli bir asker onu tuttuğu gibi öteki cesetlerin üstüne fırlattı. sonra tüm cesetleri yaktılar. bana sanki yanmakta olan ölü bedenler arasından bir çığlık işittim gibi geldi. yapabileceğim bir şey yoktu. ben şuşa’ya döndüm. onlar haç’ın hatırı için savaşa devam ettiler.”
Daud Kheriyan- Haçın Hatırı
(26 Şubat 1992 senesinde Azerbaycan'ın Hocalı kasabasında gerçekleştirilen katliamda KARNI YARILARAK ÖLDÜRÜLEN ANNELER VE BEBEKLER ANISINA, DERİSİ YÜZÜLEREK DENEY YAPILAN ÇOCUKLAR ANISINA, DAHA NİCE İNSAN OLANIN AKLININ VE VİCDANININ ALAMAYACAĞI İŞKENCELERE MARUZ KALAN MASUMLAR ANISINA... )
··
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.