Seviyorum seni...
Annemin gençlik vakitlerinden kalma vazosunu kırınca bir kedi masumluğunda dudaklarımı büküp baktığım gibi...
Yaşıtları yarım gün oruç tutan çocuğun, annesinden gizli tam gün oruca niyet etmesi gibi...
Yıllarca bir yanlışa sapmamak için kendi çayını kendi demleyen o gencin iffeti gibi...
Buluttan aldığı emanetleri kimseyle paylaşmadan, kimsenin de emanetinde gözü olmadan tek başına çıktığı yolu, tek başına alelacele tamamlayıp toprakla buluşan yağmur tanesi gibi...
Yıldızların kendisine göz kırptığına inanan küçük, pembe, şişman yanaklı bir kızın, her akşam yatmadan pencerenin kıyısından yıldızlara göz kırpıp yıldızların da kendisine göz kırpmasını beklemesi gibi...
Sevdiğine yazdığı mektubu okunurken, sevgiyi vereni düşünen o gencin aşkı gibi....
Gün işığında susup geceleyin konuşacak kimseyi bulama yan, kendini bu dünyada misafir gibi hisseden o genç kız gibi...
Bir Hazar geyiğinin Kafkas Dağları'nın yamaçlarında annesinin peşine attiği içgüdüsel adımlar gibi...
Her fırtınada koca kayaları kaybeden bir dağ uçurumunun, gökyüzüne olan inancı gibi seviyorum seni...
Trafikte kızgın ve gergin insanların içinde sakince sevdiği ne yazdığı şiirleri içinden okuyan, tezkeresini henüz almış saçı tıraşlı bir asker gibi...
Her gün iyi bir şiir okuması, bir çocuğun başını okşaması, bir kez de olsa annesinin sesini duyması ve dua etmeden uyu maması gerektiğine inanan o güzel insanlar gibi...
Rami'de ekmeğini taştan çıkaran bir babanın çocuğunun, bembeyaz parmağıyla gösterdiği kırmızı arabayı alamadığı nın gecesinde yorganın altında o demirden soğuk akan göz yaşları gibi...
Sevdiği belki bir gün okur diye şair olan Seyyah gibi seviyorum seni...
··
1.074 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.