Eyvallah 2 Hikmet Anıl Öztekin

Merhaba, ben Seyyah.
Herkesin bir gün çıkmak istediği ama çıkamadığı bir yolculuğun başından yazıyorum bunları. Ve herkesin içine atıp anlatamadığı o şeyleri yazdığım bu yolculuğa davet ediyorum sizi. Ve gidiyorum iyi insanların yaşadığına inandığım yerlere. Gitmekle geçecek mi bilmiyorum ama sanki geçecekmiş gibi gidiyorum işte.
Kendinizi satırlarımın arasına bıraktığım boşluklarda hissedeceksiniz. Ve okudukça beni kendiniz sanacaksınız. Sanki ben değil, siz gidiyor gibi hissedeceksiniz. Kim bilir belki gelmesini beklediğiniz sevda, bu satırlarda sizi bekliyordur.
Belki geç kaldık çok şeye ve ne kadar acıdır geç kalacağımızı bilmek çok şeye…
Belki yaşadıkça, tanıdıkça, güvendikçe, gitgide, gidesimiz geliyor…
Olsun derttaş, sen Seyyah’la sonsuz bir yolculuğa çıkmaya hazır ol!
Çünkü gece vakti bir sır açılır, gece vakti bir sırrın açılacağına inanıp uyumayanlara. Ve elbet bir gün mükâfatları verilir, sabırla Allah yolunda yürüyenlere…