Fesleğen (Bir Olana Meftun O Kızın Hikayesi)

Yazarın okuduğum ilk kitabiydi. Eyvallah serisini okuduktan sonra okusam daha iyi olacaktı sanki. Hataya düşmüş "açık" bir günahkar olaraktan, kitabi okurken ötekileştirildiğimi hissettim. Fesleğen gibi yarı melankolik, depresif bir arkadaşım olsa ona katlanabileceğim maksimum gün sayısı üç.. Kitabın dili 20 li yaşlarının başında bir kıza pek uygun değil. Zaman zaman polat alemdarın babası ömer baba, bazende devlet bahçeli konuşuyormuş gibi hissettim. Bunu söyle yap kardeşim, sütüne tarçın koyup öyle iç kardeşim gibisinden nasihat temelli yazılardan pek hoşlanmıyorum. Ben fesleğen karakterini asiri burnu buyuk buldum. Haram mi helal mi bilmem yargilamak bana da düşmez ama herkesin aşki kendine kutsal ve biriciktir. Herkes aci çeker. Kavusur, barışır, özler. Zaten kitabın sonu çok belli bile bile okuyorsun, benim anlamadıgim bazi noktalar oldu. Köyde oturduklarını söylerken, bir kaç sayfa sonra mahallelerinden bahsediyor. Köylerin artık mahalle olarak geçmesinden olabilir. Ama geniş bir avludan bahsediyor, ama odası konyanın meşhur "yeşil kubbesi" manzaralı. Anlamadım. Ayrica köyde oturuyorsa mahallede nasıl sahaf işletiyorlar. Birde eylül ayınin sonarina dogru sobalar yanmaya basladiginda ıhlamur agacinin çiçeklerinin kokusundan mest oldugu bir sahne var. Eylül ayında konyada ıhlamur çiçeği ara bul ki koklayasin. En nazlı bitkilerden biri olan ihlamur, eylül sonuna bırakilmaz. Yani biz bırakmiyoruz, iki gun gec topla yagmur yerse sümükleniyor, ya da dalda böcekleniyor. Bizimkilerden biliyorum. Konya'nin ıhlamurları cins olarak farkliysa bilemem.
Hangi kurdu beslersen o kazanir ve çölde hirsiz tarafindan gaspa ugrayan"bunu kimseye anlatma" diyen derviş hikayesine zaten daha önce denk gelmissinizdir. Çay, kahve ve kitap üclemesinin kullaniminda ahmet batmani sollamiş. Ki sukur kalemi ahmet batmandan daha iyi. Yazarin edebi yönü var. Kelime bilgisi ve bunlari uygun yerlerde kullanma acisindan oldukca basarili. Altini çizdigim satirlarda oldu, cok hosuma giden cumlelerde oldu. Beni cocukluguma göturen sayfalarda oldu. Feslegenle Hayatimizin benzer noktalari oldugu kadar, sert çizgilerle ayrilan farkliliklari da var. Bence Allahı bulmanın yolu bu şekilde seriye bağlanmış kitapları okumaktan geçmiyor. Yeni dogmus bir kedi yavrusunun kalbine elinizi koyun, ac bir köpekle son paranizla aldiginiz poğcanizi paylasin, o köpegin gözundeki isiltida zaten kainati göreceksiniz. Yani fesleğen gibi aval aval gök yüzüne bakmanızın geregi yok. Çünkü "O" bize şah damarimizdan yakın. Haydinn bana eyvallah..

Allah için vazgeçersen sevdiğinden o seni helal dairede elbet buluşturuyormuş.. Muhteşemdi. Beklemeyi, sabrı, Allah aşkını bir sevdada öğrenen iki aşığın yüreğinden dökülen cümleler..

Bu kitaba inceleme yazmak zor oldu. Çünkü o kadar arada kaldım ki.. Anlatım olarak sanki eksik kalan bir şeyler var, adını koyamadığım, kitabı okumayı zorlaştıran, kitabı sıkıcılaştıran. Ama diğer taraftan konusu o kadar güzel ki.. Kitap hakkında olumsuz bir şey söyleyesim gelmiyor. Değerlerimizin içinin bırakın boşalmayı çürüdüğü şu günlerde insanın içini ısıtan, gerçeği gösteren, yanlışını tokat gibi yüzüne çarpan huzur kokan bir kitap. Kitabı bitirince oturup bir saat içini sorgulaman gerekiyor. Doğru bildiğin yanlışları ya da yanlış bildiğin doğruları tekrar fark etmen gerekiyor.
Özellikle ergenlik dönemindeki gençlerimize öyle içi boş bir dünya dikte ediliyor ki onların özellikle okuması gerektiği görüşündeyim.
Gelelim konusuna, yazar kitabın kapağında tek satırda anlatmış zaten “ ‘Bir’ olana meftun olan o kızın hikayesi...”

Bunları yazarken biraz nemli gözlerim.. En en beğendiğim kitabıydı. Önceki incelemelerimde de belirtmiştim her kitabı bir öncekinden çok daha güzel.. Ama bu ayrı bir güzeldi.. Belki de güzel olması vuslattan gelir.. Vuslat olur da yemek, tadı kötü olur mu?..
Bu kitabı anlamak için önceki kitaplarını okumanız gerekir mi? Hayır. Ama bu kitabı yaşamak isterseniz gerekir.. Diğer kitaplarda Seyyah vardı herşey onun gözünden, kalemindendi..Seyyah'ın da bir Fesleğen'i vardı. İşte bu kitap da Fesleğen'in kaleminden.. Anlayamamıştım hiç Fesleğen gitti diyordu hep.. Bazen öldüğünü falan düşünmüştüm :) Anladım şimdi nerde olduğunu bu kitapta.. Günümüzdeki haram sevdalara inat yaşasın Seyyahlar yaşasın Fesleğenler.. Herkes böyle temiz yürekli olabilse keşke, biz de böyle saf, temiz olabilsek.. Bunlar kitaplarda yok sadece.. Hepimizin içinde ama aramıyoruz ki bulalım.. Kitabın ana teması sabır. Aşk olur da sabır olmaz mı? Sabır,aşk ve Allah..Yazarın ellerine, yüreğine, kalemine sağlık.. Çok çok beğendim.. Çok akıcıydı sürükledi gitti beni.. Emeği geçenlere yine sonsuz teşekkürler.. Keyifli okumalar herkese..

Bir kitabın daha sonuna geldim. Bir oturuşta okunup bitecek kadar mükemmel bir kitap. Bakmayın 3 günde bittiğine.. Zaman yetmiyor bazen. Elimden her bırakmak zorunda kaldığımda aklım sürekli kitapta oluyordu.
Fesleğen ile Seyyah'ın tertemiz özlem dolu aşklarını Allah'ın emrettiği şekilde o yaşama hikayelerini bin sayfa olsa yine okumak isterdim. İyi ki okudum dediğim kitaplar arasında. Kesinlikle tavsiye ediyorum.

Benimle dünyayı değil, Seni konuşacak bir arkadaş gönder Allah'ım. Sabır yorulur mu hiç? Yorulduğumu hissediyorum.
Gitmek, vardığın yerden bakıldığında gelmek ise gelmek illa ki bir şeylerden gitmek değil midir?

Yine güzel bir kitabın sayfalarına konuk oldum. Ne güzel, ne mükemmel anlatmış bir sevdayı. Cümleleri tekrar tekrar okumamak elde değil. Her cümlede, her kelimede ve her harfte ince dokunuşlar, narin duygular gizlenmiş. Yazarın okuduğum ilk kitabı. Ama cümlelerdeki mantığı, mütevaziliği ve sadakati gerçekten çok hoşuma gitti. Bir sonbahar esintisi gibi, eşsiz ve tatlı bir meltem gibi gelip geçti. Beraberinde, pek çok şeyi de getirdi...

Öncelikle herkese selamün aleyküm arkadaşlar.

Kitap inceleme pek yapmıyorum bu ikinci incelemem. Normalde bir şeyi okuyupta kağıda veya birine aktaramıyorum o hisleri anlatamıyorum sanırım, bu yüzden inceleme yapamıyordum. Ama bu fesleğen kitabında bir inceleme şevk'i geldi yapmak istedim. Bilmiyorum nasıl bir inceleme çıkacak haydi bismillah.

Bu kitapta fesleğen ve seyyah' ın hikâyesinden bahsediliyor, haram sevdaya bulaşmadan en güzel aşkı anlatılıyor. Fesleğen' in babasına olan aşkı arkadaşlığı güzeldi. Zaten kız çocukları babalarına düşkündür, hep babaları gibi eşler isterler, babaya olan o aşk anlatılmaz...

Fesleğen'in seyyahla ilk tanışmaları, birbirlerini anlayan tıpkı ruh ikizi gibiydiler. Konuştuklarında böyle durup onları dinliyesi geliyor insanın. Türkçe tabiriyle tencereyle kapak gibiydiler...

Ama fesleğen gitmeliydi çünkü günden güne daha çok bağlanıyorlardı. Haram sevdaya bulaşmamak için içi yana yana gitti, sabır etti her zaman şükür etti. Allah'tan yardım ve hayırlısını istedi. Sonunda kader, tevafuk yeniden karşılaştılar. Vuslat' a erdi hayırlı bir son oldu. Allah herkesin karşısına hayırlı insanlar çıkarsın.
Kitaptan bir yazıyı paylaşmak istiyorum sizlerle. "Allah için sabreden herkesin alnına yazılı bir mucize vardır diye, yalnız kalacağını bilsen de bir yanlışın içine girmeyin kardeşlerim."

Ama bizler bile bile haram sevdaya yanlışa bulaşıyoruz. Allah doğru yolu göstersin bizlere inşallah. Helal sevdalar yaşatsın herkese. Bol bol sabır şükür edelim. Bir söz var; Nasipse gelir çinden, yemenden. Nasip değilse ne gelir elden...
Tavsiye ediyorum okumalısınız bu kitabı güzeldi. En güzel şeylerin sizlerle olması dileğiyle Allah'a emanet olun arkadaşlar. :)

Bana dua et baba.
Memleketimde insanlar
Gözlerin kapalı yürüyor.
Yurudugum yolları insanlara
Anlatmak istiyorum baba.
Bir yol biliyorum.
Yar diye çıktığım,
Yaradan'a götüren...

Bende kitabın bir sözüyle başlamak istiyorum.
Gitmek mi zordur, kalmak mı?
Gidene mi zor yada kalana mı?
Kitabı okurken bazen karşı tarafla bazen kendimle muhabbet ettiğimi farkettim.
Fesleğen ve seyyah bir aşk hikayesi yaşarlar, yaşarkende günümüzdeki yanlışları insanların hayata bakış açılarını düşünmenin görmenin bakmanın doğrusunu yanlışını hikayelerle süsleyen bir kitap. Aşkın günümüzde basitleştirildiğini açık beyan ortaya koyan bir eser. Günümüzde teknolojinin büyük bir yeri var bazen çok ihtiyaç gerektiren bazen de gereksiz olduğunu biliyoruz bunu bile bile de zamanımızın tamamını teknolojiyle geçiriyoruz.

İçi boş , amaçsız birtakım heveslerle zaman geçirmenin insan ömrüne büyük haksızlık olduğunu hikayalerle açıklayan da bir eser. Dinimizi en güzel hakkıyla veren yazarın bir eseri daha Allah sevgisinden daha büyük hiçbişeyin olmadığını anlatmak için daha kaç kitap yazılmalı?
Hepinize iyi okumalar dilerim..