Arkadaşımın tavsiyesiyle okuduğum Hikmet Anıl Öztekin'in Fesleğen kitabı, genel olarak kişisel gelişim ve maneviyatla dolu, içsel yolculuğa yönlendiren bir eser. Kitap, okuyucuya huzurlu ve dingin bir üslup sunmayı amaçlıyor. Ancak kurgusal anlamda pek güçlü bir yapıya sahip değil. Hikaye örgüsü derinlikten uzak kalmış ve karakterler arasındaki ilişkiler de fazla yüzeysel işlenmiş. Bu durum, kitabın baştan sona etkileyici bir hikaye akışına sahip olmasını engelliyor. Daha çok duygusal cümleler ve içsel öğütlerle dolu olan Fesleğen, aslında kurgudan ziyade düşünce ve his dünyasına odaklanmak isteyenlere hitap ediyor. Maneviyatın ve kendi içine dönmenin önemine vurgu yapsa da, roman tarzında güçlü bir olay örgüsü bekleyen okuyucular için bu yönü biraz zayıf kalabilir.