Roman tekniği anlamında modern Türk romanının başlangıcı sayılan eser, 1896'da Servetifunûn dergisinde terfika edilmiştir. Başarılı çevre tasvirleri, karakterlerin psikolojik çözümlemeleri nedeniyle çağdaş bir roman niteliği taşır. Servetifünûn döneminin bir özelliği olarak ağır ve ağdalı dil bu romanda da görülür. Öyle ki yazar daha sonra eseri bizzat kendisi sadeleştirmiştir. Romanda başkahraman Ahmet Cemil'in kişiliğinde o dönemde Babıali'de basın hayatından yok olup giden sanatçılar anlatılmaktadır. Mai (Mavi), bu sanatçıların umudunu, Siyah ise gerçekleşmeyen hayalleri sembolize etmektedir.
