Yazarın okuduğum ikinci kitabıydı,kalemi öyle güzel ki her iki kitabı da deyim yerindeyse su gibi akıp gidiyor.
Bu güzel kitabımızın konusu Dönemin seydası ve yazarımızın dedesi olan Seyyid Muhammed Raşid Erol hocamızın hayatını ve anılarını anlatıyor.
Yazarımızın dedesine olan sevgisi,hasreti ve duyduğu özlem’i okuyoruz.
Bu kitabı yazarken 
Sadiye Erol Aykaç hocamızın neler hissettiğini çok merak ettim,çünkü dedesinin doğduğu,yaşadığı yerleri ziyaret edip,yürüdüğü yollarda yürümek ve bunu usta bir şekilde kaleme dökmek nasıl güzel bir duygudur kim bilir.
Ve kitap da en çok sevdiğim şeylerden biri geçmiş ve gelecek şeklinde anlatılması oldu.
Kitabın sayfalarının arasında resmen kayboldum,okudukça kendimi yeniden buldum.Kitabı okuyup bitirdiğiniz de o kapağı kapatınca içinizde maneviyat duygunuzun dolu dolu olduğunu hissedeceksiniz.
Kitabın içerisinde sahiplendiğim,altını çizdiğim onlarca cümle oldu.Her bir cümle ders niteliğinde,inanıyorum ki zamanı geldiğinde bu cümleler bana doğru yolu gösterecek yada ışık olacak..
Aydınlatıcı, bilgilendirici,bilmediklerimize, merak ettiklerimize yönlendirici kıymetli bir eser…Bu eser hakkında ne yazarsam yazayım az kalacakmış gibime geliyor…
Hem akla hem kalbe hitap eden tasavvufi anlamda da beni etkileyen bir eser oldu.Uzun bir süre etkisinden çıkabileceğimi sanmıyorum.Sizlerde muhakkak bu kitabı okuyun,okutturun.
·
80 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.