Yəqin ki, belə təsəvvürəgəlməz ağır bir yol keçən bəşəriyyət dəyişməli, müdrikləşməli, öz gücünü hiss etməli və zəkasına inanmalı idi. Ancaq hər şey əvvəlki kimi qaldı. Paxıllıq, nifrət, qəzəb, təkəbbür, tamahkarlıq, acgözlük - insanın bütün bu pis cəhətləri sivilizasiyanın inkişafıyla ölməyib, sanki insanı işığın zülmət, Allahın şeytan üzərində qəti qələbəsinə inanmağa qoymayaraq, onun xislətinin bir hissəsi olaraq qaldı. Və insanın bütün qüsurları bəzən bu və ya başqa şəkildə, lakin min, iki min, hətta üç min illər əvvəl olduğu kimi eybəcər və eyibli olaraq yaşamağında davam etdi.
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.