Geriye doğru baktığımda ilk kitap okuma serüvenim, ilk çalışma deneyimim, lise ve üniversitede geçirdiğim ilk dönemlerim geliyor hatırıma. Keşke diyorum, çalışmanın keyfiyetini çok önceleri algılayabilseydim.
Evet, itiraf etmeliyim ki çalışmanın ne olduğunu çok sonradan öğrendim. Çalıştığımı zannediyormuşum. Masanın başına oturup yarım saat, kırk dakikalık aralıklarla mola vermeyi, iki saat sonra da o günü tamamladığımı zannediyormuşum. Bunun büyük bir yanılgı olduğunu, çalışmaya başladığım bir konuya dalıp ancak üç saat sonra kendime geldiğimde fark ettim. Tabiri câizse aklı baştan alacak, heyecanımızı artıracak bir çalışma anlayışı ve pratiği yakalamak, pek çok hatayı engelleyecek pek çok hayale, hedefe ve ideale kavuşturacak yegâne şey gibi geliyor bana.
Neyse ki, "Demir tava gelir kömür biter, akıl başa gelir ömür biter." manasını idrak etmeye yeni yeni başlıyorum.
Yusuf Yıldız
··
58 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.