Son mektup
İnsan kendine üveyse canı yanar. Demiştim sana bunu. Buza tuzla vurma. Bana vurma ne olur. Bir iç kanama gibi geçtim hayattan. Senden de geçtim. Durmadı otobüs, durmadı gemi, durmadı uçak. Sende durmadı aşkım. Aşkımı bir an gördün camdan. Sonra sis indi. Pus indi. Gece indi. Bitti macera. Yolcular dağıldı. Dağılıp gitti kasaba. İyi yolculuklar.
Sayfa 89 - CANKitabı okudu
·
141 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.