Fransız Edebiyatının içli sesi Andre Gide’nin daha önce Kadınlar Okulu kitabını okumuş ve açıkçası Pastoral Senfoni’ye nazaran daha çok sevmiştim fakat yazarın bu kitabında da hayatından esintiler barındırması ve yine günlük şeklinde kaleme alması okumayı keyifli kılan yanı. Roman tadında bir günlük.
Fiziksel körleşmenin ötesinde ruhsal körleşmeyi muhteşem bir biçimde anlatan Andre Gide huzuru bulmak için çırpınan ruhları, iç çatışmaları, ikilemleri, karmaşa ve zıtlıkları senfonik bir dille aktarırken, arka fonda #Beethoven Pastoral Senfoni’si duyuluyor.
Hayatını inançlarıyla temelini sevgi ve iyilik üzerine kuran, kalbin hiçbir kötü duyguya yer vermediğine inanan bir rahibin, toplum nezdinde yasak aşk olarak görülen bir aşkla inançları arasında kalışı, yıllarca iyilik ve güzellikten başka bir şey öğretmediği o kör kızın gözlerinin önünde yaşadığı değişim ve harika sonu ile değişik bir güzeldi. Nobel ödülü almış bir kitap, kitabın gidişatı her ne kadar rahatsız etsede kafada oluşan yasak düşünceler, sanırım gördüğüm son beni tatmin etti.
Kabullenmekte zorlansakta “Gerçeğin rengi gridir.” Bu kısa klasiği okuma listelerinize almanızı söyleyebilirim.
3’ü bir arada :))
Pastoral Senfoni, André Gide
Darya Kalashnikova, Evening
Beethoven
