Kitabın ilk sayfalarından itibaren parağraflar arasında boğuşuyorum adete savaşım halindeyim.Bazen bazı cümlelere, kelimelere, tanımlamalara takılıyorum; Diyorum ki: bu cümlenin bu parağrafta, şu kelimenin bu tümcede yeri var mı? ya da olmalı mı? Ne anlam taşıyorlar ? Siliyorum zihnimden yazıları. Başla parağrafı yeni baştan oku ve bitir. Sonuç : tekrar başla oluyor çoğu kez. Parağraflar arasında zihni bağlantı yolları, uyum köprüleri arıyorum yok gibiler. Sisler içinde, direksiyon başında yol bulmaya çalışan acemi şoför gibiyim adeta. Geçiyorum bir sonraki parağrafa..... nakaratlar peşi sıra hep beni takip ediyor. Süse bezenmiş okşayıcı ifadeler içimi hoşnut edip tebessüm ettirsede, zihnim yine bulanık.. Yine diyorum ki : Bir hedefi vuracak "anlam" bu kadar bir şekilde ifade edilip labirentli yollara salınır mı? Ama okumaya devam etmeliyim. Ediyorum, Umudum arkalarda, arka sayfalarda. Kitap yarı oldu, Aradığımı henüz ulaşamadım. SARTRE, Varlığı, var oluşu, anlatımının her satırında, yaşadığın her anın her bir nefesinde, bir serüven duygusunu, bir Pazar gününü, Deneyimi tasvir ederken kişileri, olayları,nesneleri, şimdiyi, sonrayı, varlığı, hiçliği müthiş bir irdeleme gücü ve yeteneği ile sorgu masasına yatırıyor adeta. işte bu satırlar arasında derin felsefik analizler beni sıkıştırıyor, ters köşeye atıyor sıklıkla adamı. Kitap bitti ben hala zihinsel abondeneden kurtulamadım. Galiba aradığım, bir romanın durgun akışkanlığı içinde klasik bir atmosferdi. Bunun bir edebi bir felsefe anlatımı olduğunu bildiğim halde neden bu yargıya vardım ki ? Bu eseri ile SARTRE, Varoluşcu Marksizmi edebi bir anlatım ifadesi ile şekillendirmiş, ( bu konuda biliyoruz ki 20.y.y imzasını atmıştır. ) Bulantı ile bir filozof, Romancı, Denemeci olan yazar müthiş bir " anlatımcı " olduğunu da kanıtlıyor. Son söz, benim düşüncem Bulantı Okurken beni BUNALTI.... Güzel ve zevkli okumalar diliyorum.

BulantıJean-Paul Sartre · Can Yayınları · 202122,7bin okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.