-Mesele şu, eski kıyafetlerle yeni bir hayata başlayamazsın.
— Bazen duyman gereken şeyleri söylüyorsun.
—Ah, evlenmeyiver. Aşk söner, insanlar değişir sonra hayatı düzene girer, yıkılırsın.
— Aklıma o hep giydiği 3/4 uzunluktaki pantolonlar geldi de… Onlara isim takmıştım. Pantoşort mu, dontolon mu?
— Diz altı.
— Evet. Diz altı. Enterasan.
—Yani demek istediğim dünyaya karışmalıyız, canlı ve bağımsız kadınlar olduğumuzu hatırlamalıyız.
Buraya hiç gelmemeliydim. O güvenli yerin özlemini çektim, Frankie hep bana destek olur. Sanırım bazen güvenli yer diye bir şey yokmuş. Bizi bizden başka kimse kurtaramazmış. O yoldan kendi başımıza yürümemiz gerek.
— Günün birinde aynaya bakıcaksın ve tek görebildiğin kaybolan yılların ve ertelenmiş hayallerin olucak.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.