Kitabı çok çok fazla geç okuduğum için pişmanım. Başlangıcı ayrı güzel sonu ayrı güzel. Efsane bir kitap. Tadı damağımda kaldı diyebilirim.
Zweig, kitabın iki ana karakterinden biri olan Çentoviçi anlatırken şaşırdım,. Diğer ana karakter hatta asıl karakter Doktor B'yi anlatırken hem şaşırdım hem gerildim aynı zamanda akıl oyunları filmindeki John Nash aklıma geldi.
Spoiler da vermiş olacağım ama özellikle sondaki satranç maçı esnasında gerim gerim gerildim.
En son Notre Dame'ın Kamburu'unda bu kadar gerildiğimi hatırlıyorum.
Şimdi düşünüyorum da Hollywood sinemasının bu kitaptan fazlaca istifade ettiği çok belli.
