aynı sokakları tekrar tekrar yürüyorum.balkonlarda çürüyen çiçekler için gözyaşı döküyorum yollar bitince.sonra yeniden...birkaç hayvan seviyorum yalandan gülümsüyorum kendime.bir kerede olsa sars beni kendime geleyim.uyuyunca geçmiyor.hele çiçekler açınca hiç.öylece dur yanımda.