İlk öyküde sıkıldım, tik taklaar, şrrak taklar ile devam ediyor, ne demiş bu adam dedim, bıraktım kitaplığa. Bir ay sonra ikinci öyküden devam edeyim dedim ve bir günde bitti kitap. Ortanca ve son öyküyle beni içine aldı. Kahramanla birlikte dedektifçilik oynadım. "Aaa demek öyleymiş" şaşırtmalarını çok sevdim. Öykülerin tohumları İnci tanesi, yalı ve duvar saati ydi. Bana göre 'eşyanın tabiatı kullanıldıkca işlevseldir' bağlamının tam zıttı bir fikir sunmuş. İlk öyküdeki "vurulmamış vuruşların en az vurulmuşlar kadar önemli oldugunu" "neden vurulmayan vuruşlar vurulanlardan daha önemlidir?, vurulan vurulmayanda saklıdır da ondan" cümleleriyle şunlara çağrışım yaptı; Aseksüel kadının daha cezbedici olması, terkedilmiş yalının yıllar gecse bile ne kadar değerli oldugu, antikanın bir o kadar, cocukluk arkadaşlıklarının görüşülmese dahi taze kalabilmesi. Son cümle, vox et praeterea nihil ; ses var başka da birsey yok.

Gizli Kalmış Bir İstanbul MasalıAli Teoman · Yapı Kredi Yayınları · 2015220 okunma

·

234 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.