Düşmeden kalkmayı öğrenemez insanoğlu. Hz. Adem ve Hz.Havva'nın cennetten kovulup imtihan alemine sürgün edilişi bizlere en büyük ders, en büyük temsil. İnsanın varoluş anından itibaren yaşam serüvenini ele alıyor üstad " Yitik Cennet"te.. Üstelik bu sefer dildeki ustalığını konuşturuyor. Kalemiyle bir sanat ortaya koyuyor. Bu da okuyucuya ayrı bir lezzet veriyor. Kesinlikle okunması gereken bir şâheser yine üstad Sezai Karakoç'tan Ah! Düşüşsüz insan! Benden övgü bekleme. Düşüşün tadını almayan insan! Senin yücelerin serinliğinden, arılığından ne haberin vardır? Ruh gecesinin yedi katlı karanlığına batmamış yürek! Sana ışıklar ve aydınlıklar ne der ? ... Cennette hiç bir sarsıntıya uğramadan yaşayacak olan insanoğlu mu, yoksa ayağı kayarak yeryüzüne düşen ve orada âbı hayat ararcasına karanlıklar arasında geçen, dünya çilesini çektikten sonra Tanrı'ya özlem duyan insan mı? Yurdunu hangi insan daha çok sevecektir? ... Şeytan şeytan olacaktı. Yılan, yılan. Adem'in Adem olması için şeytanın, yılanın ve insanın cennet varlığı olmaktan çıkmaları, cennetin şartlarından faydalanma kolaylığını yitirmeleri, Cenneti yitirmeleri gerekiyordu. Cenneti bulmak için yitirmek gerekiyordu.

Yitik CennetSezai Karakoç · Diriliş Yayınları · 20219bin okunma

·

76 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hilal