Biraz günışığı, biraz rüya ve biraz umut Toplamda 6 bölümden oluşan bu kitapta ,ana bölüm olan, sadece ilk 2 bölümü açacağım. 1. Bölümde evrenin yaradılışındaki 7 güne tanık oluyoruz. Şairane ve sesleniş havasında yazılmış bu hikayede önce yaradılış ve evren hakkındaki sorgulamalardan, düzensizliklerden, acılardan bahsediliyor. "kanındaki o soğuk iklimin anlamı hiç bu kadar sarsıcı olmamıştı. Demek biliyordu, insan olmanın yazgısındaki ağırlığı, bu yüzden terk etmişti, bir zamanlar kendi ellerinden çıkan ne varsa." Sonrasında 7 günde aşama aşama yaradılışa tanık oluyoruz. Fakat bu alışılagelmiş tanıklık değil, bizzat olayın iç yüzünü gerçek bir bakış açısıyla gözlemleyeceğiz. Böylelikle evrenin yaradılışına tanık olurken acılarımızı, insan olmanın ağırlığını, insanoğlunun serüvenini; şiirsellikle anlatan, iç sesimiz olan bölümü okuduk. - Son günün, son sözü - " kendi kalbinin bir başkasının içinde attığına inanıyor musun; sen bir budalasın" 2. Bölüm Ophelia'ya yönelik sözlerden onun vasıtasıyla düzene karşı iç dökülmelerinden oluşuyor. "Uzat elini Ophelia, bu sular hiç böyle karanlık olmadı, yıkık duvarlar, köpüren dalgaları kaosun, ışıklı reklam panoları ve yalnızlık, bomba yüklü araçlar, intihar saldırıları ve saydamlığında arındırılmış akıl. Ilık olmak istiyor oysa hayat, biraz da süt" Kalan bölümlerin sadece isimlerini yazacağım. Yine aynı doğrultuda ilerliyor ve kendini tekrarlamıyor. 3. Bölüm 'Delinesir' 4. Bölüm 'Memento morı' "ölümü hatırla" 5. Bölüm 'Düşkıran' 6. Bölüm 'Nilgün' Ayrıca eserde, çok bilindiğini düşündüğüm resimler içeriyor. Bu resimler eşliğinde yazıların anlamı ve etkisi artıyor. İnceleme değil de kitap tanıtımı tarzında ilerleyen yazımın sonuna bir alıntı ekleyeceğim. "Ne için ibadet edecekti? tanrının cehennemini yıllarca üstünde taşımamış mıydı? yine aynı Tanrı değil miydi bir anda önünde açılan uçurumlar, karanlık labirentlerle çocukluğun cennetine binlerce küçük alev içinde yakıp kül eden? yaşama gözlerini açtığı ilk günden, kendisi için zamanının sonlandırılacağı şu son ana kadar, kederden başkasına neyi olmuştu? Neden gökyüzü ve yeryüzü arasındaki her şey, bu uyumsuz adamın ruhuna karanlık bir ölüm tadıyla, Alevli bir nefis gibi üflenmişti şimdi birdenbire? Tanrı Neden şimdi onu hiç sahip olmadığı ve hiç de özlemediği evine çağırıyordu zorla? Oysa hiçbir şeye Tutku kadar inanmamıştı o; ne hayatın kendisine, ne de ona yüklenen yığınla anlama. bir Tanrıya ihtiyaç duymadan, yaşamın içinden, tutkunun sınırlarından ateşlemişti kalbindeki fitili."

Ve Tanrı Öl Dedi İnsanaAlparslan Bozkurt · Artshop Yayıncılık · 20118 okunma

··

2.923 görüntüleme

Luna

@Heisen_berg ·

19 Mayıs 2022 22:42

#167526353

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.