Biraz beklentiye girerek okuduğum içindir sanırsam çok tatmin etmedi. "Oğullar ve İncirci Çocuklar" cümlesiyle Canıgüz kendi kitabını çağrıştırmış. "Türk entelektüelinin feriştahını getir, Goethe deyince aklına g.t gelir, gelecektir", "homineem hominem/ Köyümün güzeli/ Dağlara gel homineem.." cümleleri tebssüm ettirmiştir ama öyle kahkaha attırmadı. "Belki de hayatın kontrolsüz bir düşüş olduğunu kabul edip ona mutlu bir son aramak yerine, iyi bir hikaye olmasına gayret etmeliydim" cümlesi ağır tespit ve tavsiye içerir. "Kanı takip et evlat, gülü orada bulacaksın" cümlesi de afili idi:D
İçinde sistem eleştirisi, felsefe barındıran ve güzel bir olay kurgusu ile harmanlanmış okunası bir eser.