"Ben yalnızca bir hikâye anlatıcısıyım." diye dile getiren Jorge Amado, Antonio Balduino isimli siyahi bir öksüzün hikayesini anlatır #jubiabá kitabında. Albert Camus'un kitabı çok sevmesi ve kitap ile ilgili yazdığı yazı da kitabı daha tanınır hale getirmiş. Camus kitap ile ilgili olarak; "Harikulade ve müthiş bir kitap. Eğer gerçekten roman her şeyden önce eylemse, bu türünün tam bir örneği." demiş. Sade bir anlatım ile ilerliyoruz kitabın sayfalarında. Öksüz Baldo'nun yaşadığı Bahia bölgesindeki yaşam koşulları, hayalleri, komşuları, dinlediği hikayelerden etkilenerek kendi abc'sini yazdırmak istemesi ve küçük yaşından beri özgürlüğüne düşkünlüğü aslında kitabın ana düşüncesini ilk sayfadan itibaren okura veriyor. Baldo atalarının kölelik zamanı hikayeleri ile büyüyor ve bu hikâyeler genç adamın zihninde özgürlük kavramını da şekillendiriyor. Köleliğin kalkmış olmasına rağmen, kurulan modern dünyada parası olmayan, fakirlik ile mücadele eden herkes sistemin kölesidir diyor Amado Baldo aracılığı ile. Baldo küçük yaşlarda şekillenen fikirleri ile özgürlüğünün peşinde hayatın içine atılsa da bir süre sonra herkes için bekleyen sistem onu da en zayıf noktasından yakalıyor ve bir liman işçisi olarak buluyor kendini. Tam bu sırada yapılan grev belki de çocukluğundan beri tohum halinde içinde bulunan fikirleri filizlendiriyor ve Baldo bir uyanış yaşıyor. Öksüz bir çocukluktan, özgür bir gençliğe ve sonrasında sistemin parçası ve grev direnişçisi olan Baldo'nun hikayesi etkiledi beni.

JubiabaJorge Amado · Kırmızı Kedi Yayınevi · 202065 okunma

·

625 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mine Oral