Damarlarımızdaki kanın, gıdasızlıktan demiri az olsa dahi, az demirli ama son derece asil olduğuna inanarak büyüklerime hürmet ile merbutiyetimi arz eder ve günün birinde bendenize kan vermek iktiza ederse, halis ve asik kan bulunup verilmesini, aksi takdirde kanı bozukların ve kansızların kanından verilmeyerek kahramanca ölüme terk edilmemi vasiyet ederken, büyıklerimin ellerinden ve eteklerinden bûs eder, küçüklerimi de evvelallah icabına döve döve ve icabında söve söve onları da kendim gibi adam ederek, bir zamanlar benim sûkût ettiğim derekelere sûkût etmemelerine ceht ve gayret edeceğime söz veririm.
Sayfa 54 - Bir Pismaniye İstidasıKitabı okudu
·
172 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.