Çiçekler samimi değil, aziz dostum. Renkleri büyülü. Gövdeleri narin. Yaprakları süslü. Oysa gerçek bu mu? Söyler misiniz. Kaktüsün hiçbir şey vaat etmeyip nadiren sunduğu küçük bir çiçek. O dikenlerin arasında patlayan kuvvetli renk. Gerçeğe daha yakın değil mi? Diyebilirim ki gerçek o. Ama insan gerçeği istemiyor. Bu yüzden. Hayal kurar gibi seviyorlar çiçekleri. Hayal kadar kırılgan, düş kadar uydurma bir ilişki bu. Abartıyor muyum? Hayır. Düşünün biraz. Dostumuz da sevgilimiz de tozpembe kokularıyla gelip sarılmazlar mı bize. Dikenlerini batırıp giderler.
Sayfa 45Kitabı okudu
·
129 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.