Susanna Tamaro, Yüreğinin Götürdüğü Yere Git kitabıyla tanıştığım yazar. Yine kalemiyle yüreğimize dokunur bir hikaye yazmış. Kahramanımız Anselma öğretmenlikten atılmış, eşini kaybetmiş, çocuklarını evlendirmiş. Kendini yalnızlığa hükmetmiş anılarıyla yaşayıp giderken çöp kenarında bulduğu papağan ile tekrar bir yaşama hevesi, umut bulur. Papağanın ismi Luisito, Anselmanın anılarında bir dakika bile ayırmadığı okul arkadaşının ismi, genç yaşta ölmüş. Onunla geçiremediği günlerin telafisini yapabilmek belki de arkadaşının yanında olduğunu hissetmek için evine aldığı papağana en yakın arkadaşının ismini vermiştir. Kim bilir?
