Ahh! Hasret; sen ne derin bir manasın öyle. Kaybolup gidiyorsun o derinliklerde. Hasretin çığ gibi büyüyor içimde ve ben o çığın altında eziliyorum yok olurcasına. Hasretin ağır geliyor sevgilim, nefes alamıyor gibi hissediyorum.
Ve hasret; bedenlerin uzak fakat kalplerin yan yana olduğu bir kelimedir bazen. Benim için ise hasret ciğerimi yakan bir duygu.
Sevmek, oysa özlemekmiş. Seni çok özlüyorum deniz gözlüm. İnsan bazen yanındakilerin değerini onu kaybedince yahut kaybetmek üzere olunca anlıyormuş. Şimdi daha da iyi anlıyorum.
Sevgilim, meğer varlığın ne büyük bir armağanmış bana ve ben kıymetini bilemedim. Şimdi kendimi eli kolu bağlı, çaresiz ve yapayalnız hissediyorum.
İçimden geçen acılarımı satır, satır yazıyorum lakin kelime bulmakta zorlanıyorum. Bak! Okyanus gözlüm, ilk kez senin için şiir yazıyorum ve biliyorum ki bu son olmayacak.
·
232 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.