Sırça Fanus, Sudaki Yüzler gibi akıl hastalığıyla ilgili otobiyografik bir roman. Bir romanı çok sevdiğim zaman aynı konu ya da atmosfere sahip olduğunu düşündüğüm başka bir kitaba başlamak istiyorum. Sırça Fanus’u okuyup çok beğenince Sudaki Yüzler’i okudum. Sylia Plath, 20.yy ortaları Amerika’sında, bir moda dergisinde editörlük de yapan başarılı bir üniversite öğrencisinin hikayesi üzerinden kendi gençliğini ve yaşadığı buhranları anlatıyor. Kitabın ilk yarısında ağırlıklı olarak, karakterin bir kadın olarak kendini keşfetme ve kimliğini oluşturma sürecini okuyoruz. Bu süreçte, erkek egemen toplumun ikiyüzlü kurallarına başkaldıran, kadınlara biçilen adaletsiz rollere isyan eden ve bir yandan toplumun ve insanların çarpık cinsiyetçi algısına karşı mücadele ederken diğer yandan mutluluk, sevmek ve sevilmek gibi ihtiyaçlarını bu uyanışı içinde bir yere oturtmaya çalışan karakterin hikayesini anlatıyor Plath. Çok etkileyici bir büyüme hikayesi bu. Hem çok gerçekçi -ki zaten yazarın kendi hayatı- hem de çok güzel bir şekilde kurguya dökülmüş. Babasını kaybetmiş, annesiyle de güvenli bağ kuramamış, maddi olanaksızlıklar da yaşayan ama başarılı ve idealist bir genç olarak burs kazanıp kendini bir anda hem hayallerine yakınlaşmış ama hem de bir metropolde yapayalnız bulan, yani her boyutuyla ele alınmış derinlikli bir karakterin yaşadıkları olağan bir akışta sunulmuş. Romanın ikinci yarısında ise genç yaşta hayatına son veren Plath’ın o noktaya gelişinin hikayesi anlatılıyor. Bu kısım hem yazarın cesur ve çekincesiz anlatımıyla çok dokunaklı ve çarpıcı hem de kendine has melankolik üslubu nedeniyle ince ince bir hüzün işliyor kalbinize. Çok beğenerek okudum. Hem feminist kurgunun önemli metinlerinden biri, hem de akıl hastalığıyla ilgili yazılmış en güzel romanlardan. Dolayısıyla bu konulara ilginiz varsa bu kült esere mutlaka bir bakın derim.

Sırça FanusSylvia Plath · Kırmızı Kedi Yayınevi · 201911,5bin okunma

··

6,5bin görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.