"Çok aptalcaydı biliyorum."
"Aptalca olan ne? Yanımda olmayı istemen mi?"
Bir kez daha cesaret edip bana baktığında, bakışlarını yeniden kaçırmaması için ona yumuşak bakmaya çalıştım. Başarılı da oldum. Bu sefer korkup kahve bardağına geri dönmedi.
"Sana sarılmayı istemem. Yaptığın şey için kızgın olmama rağmen, seni üzgün gördüğümde sana sarılmak istemem."
Sayfa 57 - Ephesus Yayınları, 1. Baskı, 2016
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.