Büşra Küçük
Yazar
BEĞEN
TAKİP ET
5.2
2.601 Kişi
7,7bin
Okunma
326
Beğeni
13,9bin
Gösterim
Unvan
Yazar
Doğum
Kocaeli, Türkiye, Ocak 1994
Yaşamı
1994 kışında Kocaeli’de doğdu. Kocaeli Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi bölümünden mezun oldu.
18 yaşında Wattpad’de kendi hikâyelerini yazmaya başladı ve burada yazdığı Kötü Çocuk yayımlanan ilk kitabı oldu. Daha sonra serinin devam kitapları ve Bir, İki, Üç Sen adlı kitabı yayımlandı.
Doğup büyüdüğü mahalleden ayrılmasına neden olan 1999 Depremi sonrası bir liman kentinden ayrılıp kışın erken geldiği bir tepede yaşamaya başladı.
Etrafı ağaçlarla çevrili evinde kuşları dinleyip doğanın mucizelerini keşfetmeye ve yazmaya devam ediyor.
İncelemeler
511 syf.
·
1 günde
·
1/10 puan
Bir Kitap Daha Ne Kadar "Kötü" Olabilirdi?
YouTube kitap kanalımda Kötü Çocuk kitabını yorumladım! : youtu.be/q-_bzyWLIGI
Işıltılı hayatlar, bol bol ergenlik hormonu, mutasyonla üretilmiş domatesler ve en çok da kendisini dünyanın en bad boy’u zanneden ERRRKEKKKKler… İşte bunların hepsi Kötü Çocuk kitabı arkadaşlar.
İncelemeye başlamadan önce yine şunu söylemem gerek. Bu incelemenin altına yazılan her yoruma karşılık olarak bu tür kitaplarla vakit kaybetmemeniz açısından daha nitelikli kitaplar önerdim, yorumlar kısmına bakarak efsane kitap önerileriyle karşılaşabilirsiniz!
Kitabın başrolü Kayla’nın bir gün canı sıkılır ve tabii ki de bir bad boy arayışına sürüklenir, sonra da kolejde tanıştığı Meriç ile birlikte olaylar gelişir. Atahan Koleji’ne gidecek olan Kayla, kendisini birden ergenlik hormonlarından dolayı alınlarındaki sivilceleri Etna Yanardağı kadar büyümüş çocuklar arasında bulur. Acaba hayatının en zor kararını nasıl verecek ve hangi bad boy’u seçecektir Kayla, hangi bad boy’un bad girl’ü olacaktır?
Kitabın kapağından başlamak gerekirse kapaktaki ismi biraz araştırmam neticesinde isminin Vini Uehara olduğunu öğrendim. Hatta bu çocuk sırf bu kitabın tanıtımları için Türkiye’ye getirilmiş ve hatta onun geleceği yere gelebilecek 1500 insan da sosyal medyada çekiliş yoluyla belirlenmiş. Arkadaşlar biz Dune evreni gibi başka bir paralel evrende mi yaşıyoruz bilmiyorum ama ülkemizde gerçekten çok garip kafada işler dönüyor, buna kesin olarak eminim.
Pis Yedili’deki Orço’nun serüvenlerini izlesem zamanımı bunu okumaktan daha verimli geçirebileceğim bu kitabın, televizyonda Arka Sıradakiler dizisi açıkken yazıldığını düşünmekteyim. Hatta Arka Sıradakiler dizisindeki Oktay ile Gamze’nin boyutlarını yarı yarıya küçültüp bir de onları o ergen halleriyle Miniatürk’e falan koysaydık bence Kötü Çocuk kitabının gizli formülünü de kolaylıkla elde edebilirdik.
Kitabın sayfaları arasından o kadar vıcık vıcık bir erillik akıyor ki, romanın bir yerinde bir kız uğruna kavga çıkıyor ve kavgadan sonra çocuğun kurduğu cümle aynen şöyle oluyor:
"Benim olan hiçbir şeye yan gözle bakamayacaklarını anlattım" (s. 88) Bu cümleyi okuduktan sonra evde aynen şöyle bol R ve K harfi içerecek şekilde "ERRRRKKEKKKK" dedim. Çünkü dünyanın en has ve en taşfırın ERRRKEKKklerinin olduğu kitaplar elbette ki Wattpad kitaplarıdır, bunun aksi düşünülemez ve hatta bu konu tartışmaya bile kapalı bir konudur.
Kitaptaki kategorilendirmeyi anlamak aslında o kadar da güç değil. Çünkü genelde şu şekilde gidiyor: burslu kötü çocuklar, burssuz kötü çocuklar, burslu iyi çocuklar, burssuz iyi çocuklar... Eğer bu insan kategorilendirmesini anlarsanız hem sınavlarınızda çıkabilecek permütasyon ve kombinasyon temalı soruları çok daha rahat çözersiniz hem de kitap fiyatlarının artmasından dolayı pahalı test kitaplarına vereceğiniz para da cebinizde kalmış olur. Oh mis.
Kitapta anlayamadığım noktalardan bir tanesi de Kayla'nın bindiği araba olan Cadillac Escalade'ye sürekli vurgu yapılıyor olması. Yani 1-2 kere olsa tamam diyeceğim ama bu kadar sık olunca aklıma iki adet ihtimal geldi. Birincisi bence Büşra Küçük soyadı gibi küçükken çok Need for Speed Underground 2 oynamış. İkinci ihtimal de Underground 2'nin yapımcıları bu kitabı okurlarsa o oyunun bütün kopyalarını piyasadan toplatırlar ve Escalade'yi de o oyundaki araba listesinden çıkarırlar. Bu konuda seçimi size bırakıyorum…
Bu Wattpad kitaplarını hormon basılıp kenarından köşesinden bacaklara ve kollara benzeyen şeyler çıkan mutasyonlu domateslere veya havuçlara o kadar çok benzetiyorum ki, bu argümanımı kanıtlayacak nitelikte bir alıntı da geçiyor bu kitapta:
"Hiçbir şeyim olmayan bir erkeğin başka bir kıza gülümsemesi fikri, beynimden tüm vücuduma zapt edilemez bir hormon salgılıyordu" (s. 114)
Evet, işte tam olarak bu... Bu tür kitaplar sanırım yazarları tarafından plütonyum yedirilerek besleniyor ve Hulk gibi yaratıklar tarafından okunuyor. Çünkü bu tarz kitap olmayan kitaplarda gördüğüm ortak şey de bu aslında: Gerçek edebiyatın genetiğinin değiştirilmesi. O yüzden insanların karakterleri ya da hayata bakış açıları yerine hormonlarının daha ön planda olduğu bu kitaplara ben GDO’lu gıdalara benzer olarak Genetiği Değiştirilmiş Kitaplar (GDK) demek istiyorum izninizle.
Kitapta en çok ilgimi çeken noktalardan bir tanesi de 194. sayfada kitabın baş karakterine bir edebiyat kulübü teklifinin gelmiş olması ve o kahramanın tabii ki de bu teklifi reddetmesi oldu. Çünkü karakter bile içinde bulunduğu kitabın zerre kadar edebilik içeren bir ürün olmadığının o kadar farkında ki, sanırım burada bir tek kitabın yazarı bu kitabın edebiyat kategorisinde olamayacağına ikna olamamış.
Şaka bir yana arkadaşlar, bu kitap o kadar büyük bir israf ki bunu okuyan bir insanın 500 sayfa boyunca kendi hayatına katabileceği tek bir cümle bile yok. Yani sadece bir cümle bile mi olmaz, insanın kendisine katıp düşünebileceği ve hayatını birazcık bile olsa daha güzel hale getirebileceği bir tanecik cümle bile mi olmaz diye şaşırıyor insan ama yok, gerçekten yok…
Üstelik bu kitap duyduğuma göre 100 milyondan fazla okunmuş. Ulan Türkiyede zaten en fazla birkaç milyon insan kitap okuyorken bu kitabı okuyacak 100 milyon bomboş insanı nereden buldunuz anlamıyorum ki. Hayır yani bu Wattpad yazarlarının klonlama fabrikaları var da kitaplarından kazandıkları paralarla kendi kitaplarını okuyup sürekli 10 üzerinden 10 puan verecek klon okur robotları mı üretiyorlar anlamış değilim.
O yüzden bu kitabı okumak yerine şu söylediğim 5 kitabı okursanız kendinize çok büyük bir iyilik yapabilirsiniz, hatta dediğim gibi bu incelemeye yazılan her yoruma karşılık olarak da bu şekilde nitelikli kitap önerileri verdim aşağıda:
1- Albert Camus, Mutlu Ölüm
2- William Shakespeare, Atinalı Timon
3- Sigmund Freud, Kitle Psikolojisi
4- Oğuz Atay, Oyunlarla Yaşayanlar
5- Mehmet Eroğlu, Belleğin Kış Uykusu
Genetiği değiştirilmemiş kitaplar ve tabii ki iyi insanlarla olabilmeniz dileğimle...
Okuyacaklarıma Ekle
511 syf.
·
1 günde
·
Beğendi
·
10/10 puan
Kötü Çocuk
bu kıtabı arkadaşım onermıstı ve onceden okmustum . guzel kıtap.ve meriç karakterını cok sevdım .guzel anlatmış meriç karakterını . ve karakterını begendım .bılgı darcıgı genişlitiyor ve bılgıler ogrenıyoruz. herekse bu kıtap tavsıye ederım .
Okuyacaklarıma Ekle
%31 (160/511)
·
1/10 puan
Hiçbir edebi değeri olmayan, sadece ergenlere hitap eden ve kültür düzeyi yüksek okurların kazara aldıklarına bile lanet okudukları boş bir kitap. Yeni yetmeler için heyecanlı olabilir ama bu bir kitap değil. Tebrik edilmesi gereken tek şey yazarın bu ufak yaşta bu kadar kalın kitabı nasıl yazıp, satmayı nasıl başardığıdır. Dünyaca ünlü yazarlar dahi yıllardır kitap yazamazken...
Arkadaşınızda varsa alıp inceleyin ama gidip de para vermeyin. Benden söylemesi.
Okuyacaklarıma Ekle
Bad Guy
"Limon ister misin Kötü Çocuk ? "
Edebiyat tarihinde bazı kitapların bir bütün olarak edebi değerinin dışında tüm kitabın süslü giriş kapısı gibi çekici giriş cümleleri vardır. İşte Kötü Çocuk da böyle başlıyor.
Öncelikle şunu belirtmeliyim ki kitabı bir arkadaşımın tavsiyesi ile aldım. Bana kitabın pedagojik literatürdeki yerinden bahsettiğinde ilkin inanmamıştım. Çünkü ben kitabın edebi yönden şimdiden dünya klasikleri arasına girdiğini biliyordum fakat bilimsel yönünden bihaberdim. Ertesi gün elinde uluslararası camiada ün yapmış pedagoji dergilerindeki makalelerle geldiğinde tüm tereddütlerim yok olmuştu. Kitap zengin edebiyat içeriğinin arka planında muhteşem bir bilimsel anlatım taşıyormuş. Özellikle Hanna Arendt'in "Kötülüğün Sıradanlığı" isimli çalışmasına yaptığı atıflar beni benden almış, seni sana bırakmamışlardı. Kelli felli akademisyenler adeta çılgına dönmüşlerdi. Bir ellerinde salçalı ekmek, diğerinde beyzbol topu gününü gün eden çocukluk arkadaşı profesörler, bu kitap yüzünden birbirleriyle "kötü" olmuşlardı. Aynı kilise korosunda detone olmuş o çocuklar, şimdi bir kitap yüzünden birbirlerinin akademik hayatına mı kast ediyorlardı ? Aman Tanrım, neler oluyordu böyle allasen ?! Entelektüel dünya çalkalanıyor, Orta Doğu'da kartlar 7956.kez yeniden dağıtılıyordu.
Gelelim kitabın hayatıma olumlu etkilerine ve bana kattıklarına. Madde madde sıralayacak olursak;
-Bu kitabı bana bir arkadaşımın tavsiye ettiğini söylemiştim. Kötü Çocuk sayesinde arkadaşlığın ne kadar önemli bir kavram olduğunu gördüm. Arkadaş seçimi çok önemliymiş. Kendisiyle irtibatımı kestim. Mutluyum.
-Malum yaz ayları geldi. Pencereleri açmadan duramıyoruz. Peki kendi kendine aralıklı vaziyette duramayan, sürekli bir destek, payanda isteyen pencereler, pencerelerimiz... Onları ne yapacağız? Artık o araya minder koymama gerek kalmadı. Kötü Çocuk benim bu problemimi çözdü. Minder boşa çıktı. Mutluyum.
-Kitap yazmam içi bana özgüven aşıladı. Yayınevlerinin kitap basma konusunda pek bir kriter bulundurmadıklarını bu kitap sayesinde öğrendim ve ben de bir kitap yazmaya başladım. Yakında neşredeceğiz inşallah. İsmi ise pek afili : "Efendi Çocuk". Who knows, may be one day they will fight each other in a Marvel movie.
I am happy.
İncelememde sonlara doğru gelirken, kitabı yarım bırakmak zorunda kaldığımı da belirtmeliyim. Hayır, hayır, yanlış anlaşılmasın. Kitabı o kadar sevdim ki bitirmek istemedim, haliyle yarısında bırakmayı seçtim.
Kitapla ilgili yazacağım maddelerin sonu gelmez, fakat incelememi bitirmek durumundayım. Çünkü sırada yarım bırakılmayı bekleyen başka kitaplar, başka ufuklar, başka şaheserler var.
Kalın sağlıcakla.
Okuyacaklarıma Ekle
Bazı kitaplar "Wattpad" kitabı olarak kalmalı.
Kitabı okumadım, incelemeyi yazma amacım sizin de okumamanız şöyle ki; kitap hakkında yapılan incelemeleri okudum, Youtube'deki videoları izledim ve internette biraz içeriğine baktım ve diyebileceğim tek şey: OKUMAYIN. Tabi ki kimin ne okuyacağı normalde beni alakadar etmez fakat kitabı okuyan kitle gençler olduğu için kitabın kendisini göz önünde bulundurursak okumamanız daha iyi olur diye düşünüyorum.
Kitap -açıkçası kitap diye bahsetmek hiç istemem- klasik bir "Wattpad" kitabı. Saf ve saflığın "salaklık" boyutunda olduğu bir kız ve hayattaki tek amacı sigara içip havalı olduğunu zannetmek olan bir erkek. Bu kitabı -hâlâ kitap derken üzülüyorum- yazan yazarın bir kadın olması ise en çok üzüldüğüm nokta. Neden bir kadın, "erkeğin kadın üzerindeki hakimiyetinden" bahsedilen bir kitap yazma ihtiyacı duyar? Kitap bilinçlendirmek için olsa neyse de resmen amacı; "sigara içen, alkol kullanan, size kaba davranan ve kadınlara (insanlara) saygısı olmayan insanlar harikadır." mesajını aşılamak. Herhangi bir kitaba hakaret etmek ya da saygısızlıkta bulunmak asla istemem ancak ben ortada doğru dürüst bir kitap bile göremiyorum. Ben bir kitabın birtakım dersler ya da anlamlar içermesini tercih ederdim. Ancak bu kitabın size katabileceği şeyler yok. Bir kızın babasına "biyolojik gereksiz" dediği bir kitaptan nasıl bir ders bekleyebiliriz ki zaten...
Kitaptan biraz daha bahsedeyim (merak edip okumamanız için). Kitabın ana karakterinin adı Kayla. Kayla daha önce hiç görmediği babasının yanına taşınıyor, babası onu bir koleje yazdırıyor.. Koleji kısaca tanımla deseler; "Sınıf ayrımı yapan bir okul" derdim herhalde çünkü burslu öğrencilere karşı davranışlar hiç hoş değil. Paran varsa huzurun vardır mantığı...
Bir de Meriç var tabi. Kitabımızın "kötü çocuğu.." Kitabın mantıksız olay örgüsü buradan sonra başlıyor diyebiliriz. Kayla Meriç gibi "kötü bir çocukla" takılarak babasını rahatsız edebileceğini düşünüp saçmalıyor. Babasını böyle cezalandırdığını düşünüyor..
Bana kalırsa kitapta geçen en iğrenç cümleyi (ya da benzerini) yazmayı unutmayayım; "Meriç ile takılan kızlar Meriç'in kızıdır." Gerçekten iğrenç. Yani kitabı nasıl bir psikolojide yazdı acaba yazar? En çok üzüldüğüm konulardan biri bu. Sen kendin bir kadınsın ve sana mal gibi davranılmasını istememen gereken yerde kitabında bundan hoş bir şeymiş gibi bahsediyorsun. Üzücü.
Tabi Wattpad kitaplarının olmazsa olmazı da var kitapta: Erkeğin hakimiyeti ve koruması. Kayla 'nın her zarar görüşünde ya da kaçırılmasında onu tabi ki Meriç kurtarıyor.. Meriç kaba, duygusuz ve saygısız olmasına rağmen Kayla hemen ona bağlanıyor.
Meriç çocukluğunda kötü şeyler yaşamış bir tek resim yaparak yalnızlığından kurtuluyor.. Yanılmıyorsam kitabın sonlarına doğru Meriç Kayla 'yı sevdiğini kendine ve Kayla'ya açıklıyor.
Benim bu bölümlerin neredeyse hepsinde hoşuma gitmeyen şeyler var. Yani mesela bir sürü insan ailesi ya da geçmişi yüzünden kötü bir hayat geçirebilir fakat kimse geçmişi yüzünden geleceğini yakmamalı. Yani demek istediğim şu ki; Meriç kötü şeyler yaşamış, tamam. Ama bu insanlara kaba ve saygısızca davranmak için bir bahane değil.
Bunu çok dile getirdim ama yine yazıyorum; Neden bir kadının bir erkeğe muhtaç olduğu hikayeler yazıyorsunuz? Neden? Bir kadın veyahut bir erkek sadece kendine muhtaç, kendini bulduğunda başka kimseye ihtiyacı kalmaz.
Bir de şu sigara muhabbeti.. Gerçekten sıkıcı olmaya başladı. Bir insanın sigara içmesi onu havalı yapmaz. Kitaplarda öyle geçiyor ki gençlerin belki çoğunun düşüncesi sigaranın havalı olduğu yönünde ilerliyor. Bu tür alışkanlıklar sadece kitaplar yüzünden olmaz tabi ama okuduğumuz kitabın, dinlediğimiz müziğin ya da izlediğimiz filmin üzerimizde ki etkisi oldukça büyüktür.
Kitap 511 sayfa.. Bu hikaye nasıl 511 sayfa sürmüş merak ediyorum doğrusu. Bir de sadece ilk kitap 511 sayfa ve bu bir seri.. Genelde "seriyi okumadan yargılaman doğru değil" diyenler oluyor ama ben bu seriyi okumaya dayanamam galiba. Belki şunu diyenler olur: "Laf atacağına yapabiliyorsan daha iyisini sen yap." Fakat ben zaten öyle bir iddiada bulunmuyorum.
İncelemenin başında dediğim gibi kitabı okumadım sadece bazı -mantıklı olan- kitap yorumlarına baktım. Genelde bu tür kitapları okuyan ve kitaba eleştiri geldiğinde "bence abartıyorsun mesela bu kitap bana okuma alışkanlığı kazandırdı" diyen bir kitle oluyor. Bilin diye söylüyorum; yeni okuma alışkanlığı kazanan veya kazanmaya çalışan biri direkt olarak klasiklerden okumak zorunda değil zaten. Hafif olan Türk Edebiyatı veya Dünya Edebiyatı kitaplarını okumak yeterlidir. Ancak bu kitaplar edebiyatın yanından bile geçmiyor.
Umarım biraz aklımız başımıza gelir ve hatamızı anlarız. Türk Edebiyatı bu tür kitaplara kalmamalı. Şu an edebiyatın türleri belli zaten; Wattpad edebiyatı, Param var kitap yazıyorum edebiyatı, Dini kullanarak kitabımı okutturuyorum edebiyatı..
Umarım bu inceleme bu tür kitapları okumak yerine daha yararlı kitaplar okumanızı sağlar.
Keyifli okumamalar. :)
Okuyacaklarıma Ekle
416 syf.
·
3 günde
·
1/10 puan
Bir kitabı okumaya başlamadan önce kitap hakkında yazılan yazıları okurum. Biraz da olsa hakkında bilgi sahibi olmuş olur ve kitaptan neler bekleyeceğimi bilirim. Bu kitaba başlarken kitaptan hiçbir şey beklemedim. En başından kitabı hiç sevmeyeceğimi biliyordum. Yazarın diğer kitaplarını düşününce bu şekilde bir yaklaşımda bulunmuş olabilirim. Ama "sonuçta her kitapta olduğu gibi bu kitapta da bir emek var, fazla önyargılı olmayayım" dedim. Sonuç ise beni hiç şaşırtmadı. Gerçekten kitabı hiç ama hiç beğenmedim.
•
Kitabın ilk elli sayfasında baş karakterimiz; bir felsefeciden, bir düşünürden, bir filozoftan daha çok sorguluyor yaşamını. Sürekli "Neden ben yaşıyorum?, Neden bu dünyada varım?, Ben olmasam ne değişir ki?..." gibi gibi şeylerle sürekli kendi kendini sorgulayıp düşünüyor. Bu arada kızımız yaşamından hiç memnun değildir. (Bu memnuniyetsizliğine gerçekten hiç anlam veremedim.) Artık yaşamış olduğu sorunlarla başa çıkamaz (Baş karakterimizin bahsettiği bu sorunlar sadece annesinin yaşamına karışması.) ve bileklerini keser. Sonrasında kendini bir hastenede bulur. Yine kendi kendine yaşamını sorgular. Hastanede bir çocukla karşılaşır. Çocuğun ismi Ayaz. İşin en saçma kısımları ise bu anlardı. Çocuk, kıza yaklaşmaya çalışır. Kız bu çocuğa yüz vermez. Kızın bu çocukla ilgilenmeme kısmı yarım sayfa süruyor. Sonra kız çocukla ilgilenir ama bu sefer de çocuk kızla ilgilenmez. Bu ise sayfanın kalan diğer yarım sayfasıdır. Bi o, bi bu şekilde birkaç sayfa ilerler. Ne ara birbirlerini tanımayan iki insanın bu kadar yakın olabildiklerine zaten hiçbir anlam veremedim. Sonra bir dizi olaylar olur. Kız, annesinden ve yaşamından memnun olmayarak yaşamına devam eder. Tatil biter ve kız üniversiteye başlar. O da ne, tesadüfler bitmez ve kız yine o oğlan ile karşılaşır. Aynı okuldadırlar. Bunun dışında bir çocuk daha var. Adı Baran. Baran ise tam bir klişe karakter. Kötü çocuk. Kitaba ne şekilde dahil oldu bilemiyorum. Hatta anlamadığım için tekrar başladım okumaya ama yine anlamadım. Baran; kimdir, kimlerdendir, kitaba nasıl dahil oldu, kız nereden tanıyor onu tam çözemedim ama dediğim gibi kitabımızın klişe kötü karakteridir. Hem Baran hem de kızımız aynı bölümde okur. Kız kendi yaşamının o acı sorunlarına katlanamaz ve Baran'a "Beni buralardan götür" der. Baran ise "Önce benim istediğim bir şeyi yapacaksın." der. Baran zengindir ama hırsızlık yapar. İşte kötü çocuğumuz. Saçma saçma bir çok olay olur bu arada. Arya, Baran'ın isteğini yaparken bir anda kendini Ayaz'a aşık olarak bulur. Bu arada yine bir çok saçma olay gerçekleşir. Baran ve kızımız gider. Yine bir dizi saçma olaylar olur. (Bu kısımlarda bayılacak gibi oluyordum.) Bu sefer kızımız Ayaz'ı unutur ve Baran'a aşık olur. Çünkü Baran, Ayaz'dan daha kötüdür. Sonunda ise tabii kötü çocuk ve masum kız aşkı yaşanır. Onlar ile birlikte ben de mutlu olurum çünkü kitap biter.
•
Gerçekten ama gerçekten çok kötü bir kitaptı. Emek emek diyorum ama cidden bu kitabın basılma amacını hiç anlamadım. Baş karakterin aşırı gereksiz "Yaşam beni yoruyor." halleri beni bunalttı. Yok annesi hayatına karışıyormuş, yok bara gidemiyormuş, yok içki içemiyormuş... Saçma, gereksiz ve hiçbir amacı olmayan bir kitaptı. Daha söyleyecek çok şey var ama kendimi tutuyorum. Tamamen vakit kaybıydı. Lütfen okuyup kendinize eziyet etmeyin diyorum.
Okuyacaklarıma Ekle
511 syf.
·
6 günde
Nereden başlasam bilemiyorum. Konu itibari ile klişe. Lise hayatı, kötü çocuk falan filan. Genç okurların sevebileceği hatta eğleneceği türden bir kitap. Çok fazla karşıma çıkınca şans verdim ama kitapta beni sinir eden çok nokta vardı. Birincisi kızın babası hakkında biyolojik gereksiz demesi. Babasını anlamadan dinlemeden yargısız infaz yapması doğru değildi. Hatalı olsa bile bu tabir bence yanlış. Kitapta ana karakterimiz Kayla'nın ısrarla hata yapması ve bunun farkında olması çokta hoş olmadı. Daha bir sürü şeyler var... 2. ve 3. kitapta elimde var. Boş bir zamanımda okuyabilirim.
Okuyacaklarıma Ekle
© 2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.58