İnsanı sadece akıl varlığı olarak gören bir etik sadece bir “ilkeler etiği” olmaya mahkumdur. Böyle bir etik her türlü hayat özünden yoksun kalır. Böyle bir etik, Karl Jaspers’in deyişiyle, hayatları yalnız bir “makine hayatı”ndan ibaret olan bir insan grubunu ilgilendirir.