Beni yalnızca bu hayata bağlayan sebep, kızımız, Eda'mız. Onun için güçlü olmak zorundayım. Kızımız olmasaydı eğer, gözümü bile kırpmadan senin yanına gelirdim. Seni oralarda tek başına bırakmazdım. Sevgilim söyler misin soğuk mu oralar? Üşüyor mu ellerin? Sen karanlıktan korkarsın ve sen üşürsün oralarda bilirim. Ben burada sensiz çok üşüyorum bir tanem. Beni ısıtacak olan güneşim artık yok yanımda, bir daha doğmamak üzere batıp kayboldu.
İstediğim zaman sana sarılamayacak, yüzünü göremeyecek, teninin kokusunu iliklerime kadar içime çekemeyecek, doyasıya öpemeyecek ve sesini duyamayacak olmak var ya, işte bunları düşündükçe aklımı kaybedecek gibi oluyorum. Telefon numaranı silmedim rehberimden hala, silemedim. Elim varamaz ki silmeye. Eşyaların bile bıraktığın gibi, hiçbirine dokunmadım çünkü hepsinde senin kokun var. Evimiz sen kokuyorsun, üstüm başım sen kokuyorsun halen sevgilim. Gelecek diyorum, nasıl gittiyse geri gelecek, bizi bırakmayacak, iş seyahatine gitti ve bu seyahat birazcık uzadı diyorum kendime, bu da benim kendimi avutma şeklim belki de. Bu şekilde yüreğim biraz daha hafifliyor. Gelmeyeceğini bile bile, döneneceğin günü sabırsızlıkla bekliyorum. Biliyorum gelmeyeceksin ve biz yarım kalan hayallerimizi asla gerçekleştiremeyeceğiz. Yarım kaldı aşkımız, doya doya yaşayamadık sevgimizi. Biz seninle tamamlanmamak üzere hep eksik bırakıldık. Doyamadı ellerim ellerine, bakamadı gözlerim, gözlerine. Gülüşlerini çok özlüyorum ela gözlüm. Sözün özü, ben seni çok özlüyorum.
2<
·
260 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.