Güneşi uyandıralım, şeker portakalı kitabının devamı niteliğinde bir kitap. Şeker Portakalı'nda ki çocuk zeze, Güneşi Uyandıralım'da biraz daha büyümüş, çocukluktan çıkmış ve ergenlik döneminde bir genç halini almış.
Ne yazık ki Zeze bu kitaptada çok yalnız. Yaşı büyüdükçe yalnızlığı da bir o kadar büyüyor. Kendi iç dünyasında yalnızlığına bulduğu çözümler, edindiği hayali arkadaşlıkları insanın içini yaralamaya devam ediyor. Bu kitapta da Zeze için üzülmeye kaldığımız yerden tam gaz ilerliyoruz. Ancak ben şeker portakalındaki okuma zevkini bu kitapta tam olarak yakalayamadım nedense. Belki de Zeze'yi sürekli aynı konumda okumak ve artık üzülmekten bi hal olmak bunun nedeni.
Serinin 3.kitabında Zeze için birşeylerin değişmiş olmasını ümit ediyorum.