En büyük korkunuz nedir? Anne kaybı benim en büyük korkum ve bana göre yaşayan insanın kıyameti... Kitabı açar açmaz, annesini yeni kaybetmiş Feza ile karşılaşıyorsunuz. Yakını vefat etmiş birine nasıl yaklaşılır bilmeyiz ya, bende önce duraksadım, nefeslendim, empati yaptım daha ilk sayfalarda. Ölümü kabullenmek. İşte asıl mesele bu. Peki acıdan kaçmak mümkün mü? Feza 'nın sırtında ki yükü ve yüreğinde ki acıyla, dalından düşen yaprak gibi oradan oraya savrulması, hiç tanımadığı insanların acısıyla, ölümün mutlak bir son olduğunu anlaması ve tekrar hayata dönmesini okumak ve buna tanık olmak çok etkileyiciydi. Yazar roman değil şiir yazmış resmen. Kelimeler akıp gidiyor ve her biri beynimde şimşekler çakmasına neden oluyordu. Yazarın, üslubunun kibarlığı, duyguyu okuyucuya derinden hissettirmesi, insanın korkularıyla yüzleşmesini sağlayan konusu ve karakterler, hepsi bir bütün olarak çok çok iyiydi. Altı çizilecek onlarca cümle, empati yapmanızı sağlayacak derin bir acı var, ben soluksuz okudum ve kesinlikle tavsiye ediyorum. Kendinizden bir pay bulucaksınız, kitapla kalın

Kelebeğin Ayak SesleriSeda Nida Demir · İkinci Adam Yayınları · 202240 okunma

·

138 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

AYŞEGÜL ÖZDEN