O'dan sonra okuduğum ikinci Ferit Edgü kitabıydı. Şiirselliğin bir nebze daha az olduğu ancak kurgusu bakımından -kurgusu, kurgusunun olmaması- ve kitabın bağlamı açısından benzersizdi diyebilirim.
Ferit Edgü Fransız bir yazarın bir kurguyu 101 farklı biçimde, üslupta kaleme aldığı bir eseri Türkçeye çevirmeye çalışıyor, ancak bunun söz konusu iki dilin imkan farklılıklarından dolayı gerçekleşemeyeceği kanaatine varınca kendisi böyle bir eser yazmaya karar veriyor. Ancak Edgü, kurgu bir eser değil, halkın tamamını etkileyen toplumsal bir olay üzerinden farklı bakışlar ve farklı kişiler üzerinden aynı olayı defalarca anlatıyor. Bir aktarıcı görevi gördüğü metinde siyasetle dirsek temasında bulunuyor, ancak siyaset yapmıyor.
Ferit Edgü'yü sevenler ve orijinal bir eser okumak isteyenler kesinlikle şans vermeli...