#karanlıkdükkan Georges Perec’in 1968 yılından 1972'ye kadar kronolojik olarak düzenlenmiş yüz yirmi dört rüyasını içeriyor. Yazar, önsözünde de itiraf ettiği gibi "Gördüğüm rüyaları kayda geçirdiğimi sanıyordum; kısa süre sonra fark ettim ki, meğer sırf yazmak için rüya görür olmuşum artık." Perec rüyalarını psikanaliz etmez, dolambaçlı yoldan onu tanımanın bir fırsatı olduğunu söyler. Yaşadığı travmalarına, kayıplarına ve hayatına bir bakış açısı sunuyor. Kitabın ilk rüyası bir toplama kampında başlıyor ve son rüyası da yine bir toplama kampında geçiyor. Muhtemelen bilinçli olarak seçtiği bir çerçeve. Son rüyası, SS'den kaçan bir baba ve oğulun, bir kampa sürgün edilmelerini ve çocuğun esrarengiz bir şekilde hayatta kalışını anlatıyor. Perec'in ebeveynleri, yazar küçük bir çocukken öldü, babası savaş sırasında ve annesi de Auschwitz’te kampta. Roland Barthes, Honoré de Balzac gibi yazarların yanı sıra, 1968 yılında Paris'teki protestoları ya da 1972'de yaşanan Münih’teki katliam gibi tarihsel olarak önemli olayları bağlamsallaştırıyor. Kitap, yazarın ruhunun işleyişine, özlemlerine ve arzularına yalnızca kısıtlı bir erişimden çok daha fazlası.

Karanlık DükkanGeorges Perec · Metis Yayıncılık · 201968 okunma

·

213 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.