Hekimliğin ahlak yasaları alanında en fazla karıştığı konu fahişelik olmuştur. Ortaçağ ve Rönesans’ta genelevler umumi sağlık tesisleri -daha doğrusu cinsel günahların ortadan kaldırıldığı yerler- olarak görüldüğünden fahişeliğe hoşgörüyle bakılıyordu. Aziz Thomas Aquinas gibi bir ahlak otoritesi, genelevleri saraydaki çöplüklere benzetiyor: