Ebeveynlerinizin sizi asla sevmeleri gerektiği şekilde sevemeyeceğini ve tanımayacağını fark ettiğiniz zaman, epey bir acı karmaşası ortaya çıkar. Burada, söz ettiğimiz stratejilerden herhangi birini kullanmak için biraz yas tutmak zorundasınız. Kendinize üzüntü ve kederi yaşama fırsatı tanıyın. Ağlayın çünkü bazı açılardan ölümden daha büyük bir kayıp yaşıyorsunuz. Duygusal anlamda ulaşılamayan ebeveynlere sahip pek çok kişi, ebeveynleri hayattayken o kadar çok acı çeker ki fiziksel anlamda onları kaybettiklerinde geriye akıtacak çok fazla gözyaşları kalmaz. Bu durum son derece sağlıklı uyumlu ve kesinlikle makuldür.